Nog even, en dan giet it oan.

Vanmiddag om half twee wordt ik door Peter, Aukje en natuurlijk Jannie naar Schiphol gebracht. Daar tref ik Diety. Krijg er steeds meer zin in. Overnachting in Ibiss en dan morgenochtend 10 uur vliegen. Zijn dan Nederlandse tijd s'avonds om 19.30 uur op onze bestemming plaatselijke tijd is voor ons dan 23.55 uur. De eerste nachten hotel geboekt en de rest is nog een grote verassing, we zijn zeer benieuwd wat we weer tegen gaan komen. Koffertje kan bijna dicht, Sri Lanka here we come

Zonnige groet, Cor&Diety

It sil wer heve.

Nog een paar dagen en dan gaan Cor en ik weer samen aan onze 2 jaarlijkse reis beginnen.

Het wordt dit jaar onze 6de reis samen. Fantastisch!!!!!

Wij blijven verstokte Azië gangers want na een aantal reizen door Thailand, Cambodja, Laos, Maleisië, Bali,Lombok en Gili Air vertrekken wij u naar Sri Lanka.

We hebben er ontzettend veel zin in!!!

Weer een nieuw land ontdekken, nieuwe mensen en hun cultuur mogen leren kennen en samen een nieuw avontuur aangaan.

Ter plekke vullen we onze reis in. Het enige wat nu vast staat is een ticket Sri Lanka op 3 februari en we hebben een paar overnachtingen geboekt in Negombo.

De rest zien we daar wel. Dat komt vast goed.

Wij zien het wel zitten.

Regelmatig zullen wij op deze site een verslag en foto’s van onze reis plaatsen. Als je het leuk vind kun je ons volgen via deze site.

Wij vertrekken op 3 februari en hopen in goede gezondheid op 4 maart weer terug te keren Nederland.

Zonnige groet Cor & Diety

Terima Kasi...........Bedankt

Sinds 8 jaar gaan Cor & ik samen 1 keer in de 2 jaar samen 4 weken op vakantie. Vooraf bepalen we dan welk Aziatisch land we willen bezoeken. Zo zijn we samen door Thailand, Cambodja, Laos en Maleisië gereisd.

Toen hij met het voorstel kwam om naar Bali te gaan had ik zoiets Bali ....,? Ik zag al hele hordes toeristen voorbij trekken. Ik heb dan ook niet gelijk enthousiast ja gezegd maar bedenk tijd gevraagd. Uiteindelijk had ik zo iets och waarom niet. Daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van gekregen.

Ik kan stellen dat we nog nooit zo'n relaxte 4 weken gehad hebben als deze vakantie. Wat een zaligheid alleen maar zorgen voor ons natje en droogje en daar zijn wij heel goed in. Daarnaast natuurlijk kijken waar willen we naar toe, hoe komen we daar, waar gaan we overnachten maar ook dat was deze keer een makkie.

De afstanden op Bali, Lombok en de Gili's zijn te overzien. We hebben een fantastische tijd gehad op deze prachtige eilanden.

Ontzettend gastvrije, vriendelijke en blije mensen. Geweldig

Wat hou ik toch ontzettend van deze wereld en vooral de mensen in welk Aziatisch land ik ondertussen ook heb bezocht elke keer zie je weer de glimlach en gemeende vriendelijkheid terug. Kunnen wij weer veel van leren

Het leeft en woont in Azië in onze ogen heel simpel.

Niks geen opsmuk of druk maken of kleurtjes wel/niet bij elkaar passen . Een geruite korte broek kun je rustig dragen bij een gebloemd of gestreept T shirt. Maakt niks uit geen mens die er wakker van ligt.

Kleren kapot, versleten of verschoten door het vele wassen of van de zon geen punt kan nog best een tijdje mee. Wat heerlijk!!!

Het gaat hier om de mens zelf en veel minder om hoe hij/zij er uit ziet met andere woorden je bent goed zoals je bent.

Wat leven wij dan in een wereld met veel opsmuk. Maar ja dat is onze lifestyle en natuurlijk doe ik daar ook aan mee maar dat het anders kan is wel heel duidelijk.

Het leven hier is door het vele buiten leven in Azië ook niet te vergelijken met het grotendeels binnen leven in Holland.

Zo langzamerhand zijn we weer doordrongen van het feit dat aan deze fantastische vakantie een einde komt. We hebben al van veel mensen hier waarvan een aantal met pijn in ons hart afscheid genomen.

Een leuke bijkomstigheid hiervan is dat na 4 weken leven uit de koffer er weer structuur in onze chaos gaat ontstaan.

Voor degene die ons gevolgd hebben tijdens deze reis zal het duidelijk zijn dat we een geweldige vakantie hebben gehad.

Met de bodem van ons vakantiepotje inzicht maar met een hart en hoofd rijkelijk gevuld met fantastische mensen, ervaringen en dierbare herinneringen keren wij huiswaarts. Ook daar hebben we weer zin in!!!!

Afscheid nemen is niet mijn sterkste punt en zal dit waarschijnlijk ook nooit worden.

Every time we say goodbye I cry a little

Every time we say goodbye I die a little

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety

Lombok

Na het bijwonen van het fantastische en de imponerende huwelijks ceremonie van Yanik & Yeni hebben we op vrijdag nog een bezoek gebracht aan de Sjaki Tari Us school in Ubud. Hier worden geestelijke gehandicapte kinderen opgevangen.

Dit is heel uniek. Tot voor een paar jaar gingen deze kinderen niet naar school maar bleven ze gewoon thuis.

Op deze school zitten kinderen van 6-12 jaar en een groepje teenagers. Kinderen leren naast de gebruikelijke dingen ook veel handenarbeid zoals het maken van dromenvangers, sleutelhangers, schilderijen enz. tevens runnen ze met het personeel een klein restaurant.

Dit schooltje is opgezet door Nederlanders en wordt mede gerund door Nederlandse stagiaires.

's Middags was er een feest georganiseerd met optredens en talentenjacht van de kinderen met verloting. We ontmoeten hier nog 2 Friese dames afkomstig uit Heerenveen en Leeuwarden wat is de wereld weer klein.

Cor en ik wonnen o.a. nog een Rafting (ha,ha) voor 2 personen maar aangezien we de volgende dag vertrokken hebben we die bij het personeel van het hotel achter gelaten. Zij waren er dolblij mee en wij ook.

's Avonds moesten we nog aan de slag om de trouwfoto’s op een USB stick te zetten alleen konden wij geen winkel vinden waar die dingen verkocht werden. Geen probleem…….bij navraag in het hotel was iemand bereid om Cor mee achterop de brommer te nemen en naar de winkel te rijden. Een heel avontuur voor Cor kris kras door de chaotische verkeersdrukte maar het is gelukt.

Op zaterdag 21 februari zijn wij uit Ubud vertrokken met de boot naar Sengigi inLombok. Op de pier troffen we weer onze ''vriendin” die prachtige sarongs verkoopt. Geweldig wat een mooi mens.

Na gezellig bij gekletst te hebben beloven we haar dat we op de terugreis inkopen bij haar gaan doen.

Tijdens de bootreis van Gili Air naar Bali hadden we 2 keer een groepje van 5 Dolfijnen die met ons meereisden. Geweldig was dat. Stiekum hopen wij natuurlijk dat dit weer gaat gebeuren. Helaas zit dat er deze keer niet in wel werden we 2 keer verrast door een hele grote golf die over boord vloog en aangezien ik voor een open raam zat was ik 2 x zeiknat.

Heerlijk ………....gelukkig was ook het zeewater net als de regen en de temperatuur hier lekker warm.

Ons verblijf in Sengigi Indah Homestay blijkt midden in de Kampong te liggen. Een Kampong is een soort dorpje en bestaat uit een aantal huisjes ommuurd met een hekwerk van riet, bamboe of beton. Hier leven verschillende families met elkaar en niet net als in Bali 1 familie op een woonerf.

Wij zitten dus nu in het echte Indonesische leven. De huisjes hier zijn echt heel klein en hebben soms geen of hele kleine ramen.

De meeste huisjes beschikken over niet meer dan 1 of 2 kamers de keuken bevind zich buiten en bestaat uit een plank met een 2 pits gasstel. Afwassen doe je in een grote teil buiten en ook wasmachines komen hier niet voor.

Een meneer liet ons heel trots zijn douche zien. Hij haalt met een emmertje water uit een grote diepe put, laat het emmertje leeglopen in een schaal ingebouwd op een muur trekt aan de andere kant de stop eruit en dat is zijn douche. Ja hoe simpel kan het zijn.

De kinderen vermaken zich hier prima met afval. Van lege plastic flessen maken zij auto’s en van de doppen de wielen die ze met saté prikkers aan elkaar verbinden. Heel creatief allemaal.

Wij vinden dit fantastisch maar zien nu nog meer de armoede van dichtbij en dat is schrijnend.

Lombok is veel armer dan Bali en er is weinig werkgelegenheid.

Resultaat is dat er veel mensen de straat opgaan om hun koopwaar aan de man te brengen. Het is nu heel erg rustig t.a.v.het toerisme. Helaas kunnen wij niet van iedereen wat kopen en dat vinden wij heel vervelend want er zitten zulke fantastische mensen tussen en die gun je zo graag meer dan ze nu hebben.

We zien ook veel vrouwen (jong & oud) die in de bouw werken zij vervoeren op hun hoofd in een teil bakstenen, grind of ander zwaar materiaal en dat allemaal in de gloeiende zon. Respect!!!!!!

Ons verblijf bestaat uit een kamer met douche, toilet en terras met zitje en uitzicht op een mooie tuin. Helaas voor ons heeft die douche maar 1 knop en die is blauw……......maar och ook dat went. Met een beetje beleid douchen gaat dit prima en willen we straks niet meer anders.

Lombok is een prachtig eiland zo hebben we o.a. 2 schitterende watervallen bezocht. De reis er naar toe was al heel mooi. Onderweg hebben we weer genoten van schitterende rijstvelden waar druk gewerkt werd. Werken op de rijstvelden is hard en zwaar werk. Een boer met 2 ossen ploegde zijn rijstveld om en staat dan de hele dag in de blubber. Op een ander rijstveld waren ze bezig om rijst te oogsten de hele dag krom staan werken komt erg op je rug aan en dit alles onder de gloeiende zon. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat de rijst zo goedkoop is bij ons als je ziet hoeveel handwerk (en uren erin zitten) er aan te pas komt.

Als we aankomen bij de plek waar we de watervallen kunnen bezoeken blijkt dat we totaal nog zo’n 8 km op smalle paadjes een zware tocht moeten ondernemen door bos lopen en deels moeten klimmen. Maar wat een mooie tocht en schitterend uitzicht.

Onze gids Dieka loodst ons voortreffelijk naar boven het laatste stuk moeten we zelfs nog door de rivier met grote kiezels waden een hele belevenis maar ik had het voor geen goud willen missen en wat een prachtige watervallen.

Bij aankomst beneden breekt de hemel open en krijgen we te maken met heel veel regen maar oké in de auto is het droog dus geen punt. Onderweg merken we dat de water afvoer te wensen overlaat vele wegen zijn onbegaanbaar.

Maar ook hier valt de behulpzaamheid en teamwork van de kampong bewoners weer op. Bij een aantal dorpen hebben mannen een soort drempel gemaakt waar je overheen kunt rijden of ze loodsen je om de plassen waar vaak diepe gaten onderliggen heen. Natuurlijk staat daar een geldelijke donatie tegenover dit kan gedeponeerd in een emmertje. Geweldig!!!!!

We passeren ook nog een plek op de berg waar heel veel apen zijn maar aan regen hebben ze een hekel en kwamen we maar een paar tegen.

Daarnaast hebben we nog een bezoek gebracht aan het pottenbakkersdorp Penakak en Sukarara een weversdorp bezocht. Hier worden de originele fel gekleurde songket stoffen en ikats gemaakt. Het weven van deze sarong met sjaal duurt ca. vijf maanden. De patronen zijn zo ingewikkeld dat de jongens en meisjes uit dit dorp al vanaf hun zevende dit weven moeten leren. We kregen een rondleiding door het dorp zodat je kon zien hoe de mensen hier leven en werken. Dit was ook erg interessant en allemaal puur handwerk wat er wordt gemaakt.

Sasak dorp

Erg interessant was ook een bezoek aan het dorp Sade. Dit is een authentiek Sasakdorp. De Sasakken zijn de oorspronkelijke bewoners van Lombok en leven hier zoals het altijd is geweest. Wij werden rondgeleid door een gids. De huisjes staan heel dicht op elkaar erg gehorig en zijn heel eenvoudig gebouwd met lage daken zonder ramen. De vloer is van leem en buffelmest, de muren van bamboe en de daken van stro. De woninkjes hebben 2 vertrekken. Geen ventilatoren of airco niks van dit alles en heel weinig licht in het huisje.

De vrouw slaapt met de kinderen in het vertrek boven wat tevens dienst doet als keuken er wordt gekookt op een open houtvuur en de man slaapt beneden. Douche en toilet zijn niet in het huisje aanwezig maar gebruikt men gezamenlijk in het dorp.

In dit dorp wonen 700 mensen en er zijn 115 woningen. De Sasak dorpen onderscheiden zich van de overige dorpen op Lombok in de Sasak dorpen trouwt men met mensen uit het dorp dus families trouwen met elkaar. Men spreekt een eigen taal en met name de ouderen kunnen geen Indonesisch laat staan van Engels. Niemand weet ook hoe oud ie is en verjaardagen etc. worden niet gevierd sinds ongeveer ( is niet helemaal bekend of dit klopt) 1985 is men begonnen met de jaartelling.

Het dorp is zelf voor zienend er is niemand die buiten het dorp een baan heeft.

Ze verbouwen gezamenljk en onderhouden hun eigen groententuinen en rijstvelden etc. daarnaast leven ze van de verkoop van handnijverheid aan de toeristen die het dorp bezoeken. Heel bijzonder.

Doordat families met elkaar trouwen merken ze nu wel dat er bepaalde afwijkingen voorkomen met name op geestelijk gebied.

De kinderen gaan sinds een paar jaar naar school in een ander dorp dat verbreed in ieder geval hun gezichtsveld en dan leren ze ook de Indonesische taal spreken en schrijven.

Ongelooflijk dat dit nog bestaat heel mooi om te zien maar ik zou voor geen goud willen ruilen.

Met nog een bezoek aan het prachtige Kuta strand na een heerlijk lunch was onze dag meer dan goed.

Proyek Kampung.

In de naast gelegen Kampong maakten wij kennis met Marijke & Joep een stel uit Limburg. Zij komen al jaren op Lombok en hebben sinds een aantal jaren een huisje in de kampong naast de onze waar ze jaarlijks 4 maanden verblijven.. Daar ontdekten ze dat heel veel kinderen niet naar school gingen ondanks dat deze gratis is. Het bleek dat ouders geen geld hadden om het schooluniform wat verplicht is te betalen. Omdat er geen school in de kampong is moeten kinderen of een heel eind lopen of met de bemo (soort busje) er naar toe en ook dat kost geld. Resultaat kinderen bleven thuis.

Marijke & Joep hebben met 4 Indonesiërs uit dezelfde kampong (allemaal vrijwilligers) geld ingezameld bij vrienden en familie in Nederland zodat een aantal kinderen toch de school konden volgen. Ondertussen hebben ze vind ik heel belangrijk werk verricht en dit voor iedereen die dit projekt betrokken is op vrijwillige basis. Geweldig!!!!!!!

Zo gaan nu dankzij sponsoren uit Nederland alle kinderen in de kampong naar school, sommige kinderen volgen nu zelfs het vervolgonderwijs en hebben er diverse andere aanpassingen plaats gevonden. Zo is er bv. een waterput aangelegd, een douche en toilet waar de mensen in de kampong gebruik van kunnen maken, een bus om de kinderen/ dorpsgenoten te vervoeren. Er is een gezamenlijke EHBO doos waar de mensen gebruik van kunnen maken enz.

Dit allemaal dankzij sponsoren en donaties van Nederlanders. Meer over dit bijzondere en zinvolle project kun je lezen op hun site: www.proyekkampungloco.com

Voor € 30,— per jaar sponsor je al een kind voor een schooluniform zodat het naar school kan en voor € 75,— per jaar een kind wat naar het vervolg onderwijs kan.

"'Gluren” bij de buren.

Wij hebben leuk contact met de mensen in de kampong maken regelmatig een praatje en worden uitgenodigd op de thee bij Adi en zijn gezin.

Wij vragen aan Susanna de eigenares van ons Homestay wat we mee kunnen nemen als we bij hen gaan thee drinken. Zij zegt dat mensen blij zijn met boodschappen zoals thee, koffie, suiker fruit enz.

Wij slaan bij de plaatselijke minimarkt boodschappen in en gaan bij Adi en zijn familie op bezoek. Prachtig hij is helemaal in ''pakje'' net. Sarong om een schone bloes aan en klotje op. Hij zorgt voor de thee en wil graag dat Cor een foto maakt van zijn gezin. Geen probleem vrouw en dochter worden opgetrommeld ook al de nette kleren aan en ze gaan er echt even voor zitten. Het blijkt dat de zoon nog op school is maar misschien kan Cor het weekend nog een keer langs komen om een gezamenlijke foto te maken. Ja hoor ook dat is mogelijk.

Geweldig!!!!

De jungle in.

Boung de huismeester van de Homestay waar wij verblijven heeft ons uitgenodigd om een jungletocht met hem te doen. Ja dat laat je je niet 2 keer zeggen. Aan het eind van de middag haalt ie ons op en dik ingesmeerd met muggenmelk gaan we met hem op pad.

Wow……wat een tocht. We gaan zo’n kleine 1000 meter omhoog en dat valt niet mee. Het zweet gutst mij uit alle poriën en binnen know time ben ik drijfnat. Maar wat een geweldige ervaring. We komen nog een groep wilde apen tegen die toen ze ons zagen gelijk de benen namen ha,ha.

Na afloop hebben we met zijn gezin kennis gemaakt en werden we uitgenodigd om zaterdagavond te komen eten.

Fantastisch.

Zaterdagavond met een tasje met boodschappen naar Boung en zijn gezin voor het eten. Ook Boung heeft zijn korte broek ingeruild voor een sarong. We worden uitgenodigd om binnen op een kleed op de vloer plaats te nemen. Oh help als ik maar weer goed omhoog kom want dit zijn wij niet gewend.

Zijn vrouw heeft heerlijk gekookt een traditioneel Lombokse maaltijd. Saté,rijst, kokoscurry met kip, groenten en kroepoek erg lekker. Hij belooft ons zondag de kruiden te brengen van het gerecht zodat we dit thuis kunnen maken. Lekkerrrrrrrr

Kortom we hebben een fantastische tijd gehad in Lombok en zullen dit alles gaan missen.

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety

Bijwonen huwelijksceremonie van een Hindoestaans huwelijk op Bali.

Door onze gids Dana die met ons een aantal dagen het mooie Bali heeft verkend waren wij uitgenodigd voor de trouwerij van zijn broer. Vandaag was het dan zover wij zouden rond 6.30 uur opgehaald worden omdat de ceremonie om 7.00 uur vanochtend ging starten.

Dat was dus de wekker zetten gisteravond.

Om 5.15 uur vanochtend rammelde bij ons de wekker. Dat is weer even wennen. Het ontbijt werd geserveerd op ons terras want normaal is het ontbijt tussen 7.30 en 10.30 uur. Goeie service dus.

Ook hier werkt de whatsapp want om 6.00 uur kregen wij een berichtje dat de hoge priester de ceremonie een uur had uitgesteld. Ook dat is Bali. Geen probleem kunnen wij rustig van ons ontbijt genieten en van de vogels die het hoogste lied zongen ook dat heeft z’n charme.

Rond 7.30 uur komt Dana voorrijden. Hij heeft voor ons beiden een sarong meegenomen die we omgeknoopt krijgen en Cor krijgt ook nog een hoofddeksel op.

Daarna op naar zijn dorp Buruan.

De ceremonie vind plaats op het woonerf van de familie. Dana woont met zijn familie totaal 50 personen op een groot woonerf waar ze met elkaar samen wonen.

Onderweg verteld Dana ons dat de familie al dagen bezig is met de voorbereidingen voor de totaal 400 mensen die uitgenodigd zijn. Een huwelijks feest duurt nl. 4 dagen en naast de familie zijn vrienden en dorpsgenoten uitgenodigd. De huwelijks ceremonie duurt 3-4 uur en vind plaats op de eerste dag.

Totaal zijn er 4 varkens geslacht voor o.a. de saté en de gerechten bij de rijst en zijn er vele kilo’s rijst en groenten gekookt. De gasten krijgen nl. na afloop van de huwelijks ceremonie een lunch in de vorm van een lopend buffet aangeboden en ook de dagen erna kan iedereen mee eten. Tevens krijgen ze eten mee naar huis in de manden waarin zij het huwelijkscadeau meenamen voor het bruidspaar.

Bij aankomst blijkt dat de ceremonie net is gestart. Wij worden hartelijk ontvangen door de familie.

We kijken onze ogen uit wat ziet dit alles er prachtig, kleurrijk en feestelijk uit. De entree van het woonerf en het woonerf zelf is prachtig versierd. Overal staan ook offerbakjes, bloemen en wierook. Wat ontzettend veel werk, geld en tijd is hier aan gespendeerd. Geweldig mooi.

De bruid en bruidegom dragen schitterende ”gewaden” en een prachtig hoofddeksel. Het bruidspaar wordt geflankeerd door jonge mannen en vrouwen die tijdens deze ceremonie de stap naar volwassenheid maken. Zij worden nl. door de priesteres zij is getrouwd met de hoge priester door een rituele inwijding hierop voorbereid.

Ondertussen zijn er mannen die tijdens de ceremonie een muziek instrument bespelen en zijn er vrouwen en mannen die door bepaald gezang dit alles begeleiden.

Wij kijken onze ogen uit en maken ontzettend veel foto’s. Jong en oud is vertegenwoordigt. De vrouwen uit het dorp dragen manden op hun hoofd waar de cadeaus inzitten voor het bruidspaar. Dit bestaat o.a. uit 1 kilo rijst, doosje eieren en andere etenswaren.

Dus voorlopig voedsel genoeg voor het nieuwe paar.

De ceremonie naar volwassenheid bij de jonge mannen en vrouwen die het bruidspaar begeleiden bestaat o.a. uit het slijpen van 6 voortanden grrrrrrrrrrrr. een pijnlijk geheel.

Ze nemen eerst plaats op een soort verhoging waar ze iets tussen de tanden krijgen en de hoge priester met een soort hamer en beitel op de voortanden tikt. Dit alles weer onder gezang, wierook, offerbakjes enz. Daarna worden ze steeds 2 bij 2 uitgenodigd op de ontmoetingsplaats waar ze plaats nemen op het grote bed en dan worden de tanden volgens een bepaald protocol geslepen.

Na dit alles zijn ze dus volwassen. Ja het is maar hoe je het bekijkt

De huwelijks ceremonie gaat gepaard met veel offerringen, zingen, muziek maken en wierook. Het geheel duurde 3 uren.

Helaas verstaan wij geen Balinees dus wat er gezongen en gezegd is geen idee.

Na afloop hebben we genoten van een heerlijke lunch en gesproken met diverse familieleden en dorpsgenoten. Iedereen vond het geweldig dat wij aanwezig waren en wij vonden het fantastisch dat we uitgenodigd waren.

Het bruidspaar en de familie vond het geweldig dat wij er waren en hebben ons vele malen bedankt voor onze aanwezigheid. Wij vonden het geweldig dat zij ons hadden uitgenodigd een prachtige ervaring en Cor heeft hele mooie foto’s gemaakt dit is onze bijdrage voor hun huwelijk. Ze waren hier ontzettend blij mee want dit kennen zij weer niet een fotograaf die de dag vastlegt.

Rond 12.30 uur zijn we weer vertrokken naar ons hotel. We werden tevens uitgenodigd om 's middags nog met hen mee te gaan naar de 3 tempels in het dorp en daarna naar het dorp van haar ouders. Maar zo vonden wij het prima. Een hoofd vol indrukken en heel veel foto’s rijker zijn we daarna door Dana weer ''thuis” gebracht.

Kortom een geweldige ervaring die we voor geen goud hadden willen missen. Ik merk dat ik het lastig vind om weer te geven wat er nu precies gebeurt is het is te veel om allemaal te benoemen. Wij zijn heel blij met deze ervaring.

Daarnaast werden wij bij ''thuiskomst” verrast met een offerbakje voor de deur geregeld door het personeel.

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety

Gili Air een paradijsje op aarde

Woensdag zijn we na een fantastische tijd op Bali vertrokken naar het eilandje Gili Air. Ruim 1.5 uur met de bus naar Padang Bai en daarna nog met de boot zo’n 1.5 uur varen naar Gili Air.

Dit eilandje ligt voor de kust van Lombok en Gili Meno. Deze eilanden hebben wij dan ook dagelijks in het vizier en kunnen op Lombok de terrasrijstvelden zien liggen en op Gili Meno de mooie stranden aan de kust.

Geweldig wat mooi.

Het is hier in één woord fantastisch. Gili Air voelt als een paradijsje op aarde zo mooi.

Het eiland is klein als je een rondje eiland loopt wat wij dagelijks doen dan heb je er 5 km opzitten. Totaal hebben we dan ook in ieder geval 35 km gelopen deze week en dit is toch maar mooi mee genomen. Er zijn geen verharde wegen op dit eiland alleen zandpaden. Het aantal inwoners is circa 1500 men woont in kampongs bij elkaar.

De kampongs zijn soms deels omheind met een hek of bamboehek. In de kampong leven meerdere gezinnen bij elkaar. De meeste huizen zijn van steen of rietmatten. De kippen, koeien en katten scharrelen om huis. Het ziet er erg gemoedelijk uit.

Er zijn hier geen auto’s alles gebeurt met paard en wagen ook ons vervoer van de haven naar het hotel. Geweldig een klein paardje en een klein wagentje. Cor en ik pasten er met de bagage net in en de koetsier op de bok.

Daarnaast rijden er geen brommers maar elektrische scooters dus geen lawaai en benzine dampen. Je kunt ook een fiets huren maar gezien de vele zandpaden zien we menig toerist zwoegen en van de fiets afstappen wij lopen dan ook liever.

Gili Air is in tegenstelling tot Bali geen Hindoe eiland maar een Islamitisch eiland. Dus geen tempels en ceremonies wel een Moskee. Deze horen wij 's ochtends vroeg om 5 uur al over het eiland schallen en daarna nog enkele malen per dag.

Maar dit went en is niet storend.

Ondanks dat het een Islamitisch eiland is er aan alcohol geen gebrek er staat alleen nergens varkensvlees op de menukaart maar dat missen we niet.

Via internet hadden we een hotel geboekt wat er flitsend uitzag maar bij nader inzien viel dit toch wel tegen. Naast ons stond een klein resort met 6 huisjes met leuke terrasjes er voor. Bij informatie bleek er nog ééntje vrij. Daar hoefden we niet lang over na te denken dus gelijk gereserveerd en ons gereserveerde hotel gecanceld.

Hier hebben we geen spijt van. Vanaf ons terras hebben we een mooi uitzicht op strand, zee en op Gili Meno.

Het is nog laag seizoen en lekker rustig. Elke dag heerlijke temperatuur en buiten vertoeven.

We starten 's ochtends met een ontbijt aan het strand en eindigen daar 's avonds met eten of een lekker biertje heerlijk. Genieten!!!!!!!

Tussendoor doen we ons rondje eiland en proberen we te snorkelen. Na mijn mislukte poging in de Filipijnen ben ik iets voorzichtiger geworden.

Cor gaat voor de volle 100% ik ben hem af en toe ''uren” kwijt dan snorkelt hij de hele zee rond (beetje overdreven natuurlijk). Helemaal enthousiastst komt ie dan weer terug met mooie foto’s die hij gemaakt heeft van de onderwater wereld.

Er schijnen hier ook schildpadden te zitten in de straat van Lombok een aantal gasten die we spraken hebben schildpadden gezien. Dat is natuurlijk helemaal kicken. De onderwater wereld is heel fascinerend. Je ziet de mooiste vissen en koraal voorbij komen.

De eerste dagen was het erg bewolkt en hebben we veel regen en onweer gehad maar de temperatuur blijft aangenaam.

Je moet niet vreemd opkijken dat de stroom er hier zo’n 2 of 3 keer per dag af vliegt. Maar dit went zelfs als je zoals Cor op zo’n moment onder de douche staat en er geen warm maar koud water uit de kraan komt en het aardedonker om je heen wordt. Een echte bikkel!!!!!

Wij genieten hier volop van dit relaxte leventje.

Aan het strand heb je heerlijke stoelen of hangbanken/hangmatten waar je in de kussens heerlijk kunt relaxen en genieten van de New Age muziek. Dick zou wel zeggen brei muziek er zit geen eind en begin aan maar wij genieten ervan en het past hier helemaal in deze sfeer. Een heerlijke mango juice erbij Ger net zoals jij hem graag wilt nl. mango’s in de blender zonder ijs!!!! Verrukkelijk ik lust er wel pap van.

Natuurlijk ook niet te vergeten de heerlijke massages dit past ook helemaal in dit leventje, het ontzettend lekkere eten en de fantastische zonsondergang. Kortom genieten voor meer dan 100%

De lokale bevolking maakt ook een heel relaxte indruk zit heerlijk buiten te keuvelen of hangt tussen de bomen in een hangmat. In kleine winkeltjes proberen ze hun koopwaar aan de man/vrouw te brengen maar als je niks wilt ook prima ze dringen niet aan.

Vandaag onze laatste Gili dag. Hij begon zo stralend maar tijdens onze dagelijkse wandeling kwam er toch een stortbui niet te kort!! Gelukkig was er een Spa in de buurt waar wij ons lekker hebben laten verwennen met een heerlijke voetmassage.

Daarna toch met een beetje regen weer vertrokken en ja hoor na zo’n 500 meter begon het weer te plenzen dan maar de eerste de beste strandtent in duiken voor een drankje en een hapje.

Helaas voor ons bleef het echter regenen en echte diehards zoals wij lopen dan toch maar in de regen de laatste 3.5 km. ''huiswaarts”. Bij regen wordt het hier niet koud maar dat scheelt. Drijfnat kwamen we aan daarna lekker onder de douche en we zijn er weer.

Vanavond de koffer inpakken en dan zijn we weer klaar voor vertrek.

Morgen 18 februari vertrekken we weer met de boot naar Bali waar we een paar dagen zullen doorbrengen in Ubud. Op 19 februari zijn we nl. uitgenodigd voor een Balinees huwelijk en dat maak je niet zo vaak mee in je leven.

Hier over later meer.

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety

vervolg Ubud

Maandag 9 februari was weer een dag vol met indrukken en prachtige informatie.

Wij hebben samen met Dana onze gids en zijn chauffeur Maday een prachtige toer gedaan over het eiland Bali.

We bezoeken een woonerf waar een Balinese familie woont, de rijstvelden van Jatiluwah dit zijn de mooiste terrassen rijstvelden van Bali en staan op de erfgoed lijst van de Unesco en de Tanah Lot tempel in het zuiden van Bali die in zee staat.

De route gaat weer door vele mooie dorpjes en prachtig rijstvelden. Wij kijken onze ogen uit.

Geweldig wat is dit een schitterend eiland.

Onderweg zien we vrouwen de was doen in de rivier. Dana verteld dat iedereen de was doet (ook hij zelf in het dorp met zijn vrouw en familie) in de rivier.

Bijna niemand beschikt over een wasmachines met uitzondering van de wasserettes.

De was wordt gedroogd langs de kant van de weg of bij de families thuis. Tevens baden de mensen in de rivier omdat ze thuis geen bad of douche hebben. Dit alles is heel gewoon hier.

Op Bali wonen 3.9 miljoen mensen over milieu vervuiling van zeep etc. zullen we het dan ook maar niet hebben op deze weblog.

Onderweg zien we veel bomen waar doeken omheen zijn gecreëerd we vragen ons af wat de betekenis daarvan is. Dana verteld ons dat dit heilige bomen zijn die in het dorp door de hoge priester heilig verklaart zijn. Alle automobilisten die deze boom passeren claxonneren dan en verjagen op deze manier de boze geesten.

Het bezoeken van de familie op het woonerf was heel bijzonder. Hier zie je hoe de families van vader op zoon bij elkaar wonen en leven. Het woonerf wat wij bezochten werd bewoond door een kleine familie.

Het woonerf is omheind je kunt van buiten af niet zien hoe het er uitziet.

Bij elk woonerf is een poort die toegang biedt tot het woonerf en achter de poort staat een muurtje dit ook weer om de boze geesten tegen te houden.

Elk woonerf heeft ook zijn eigen tempel waar 3 keer per dag een offer wordt gebracht en bij hoogtij dagen zoals geboortes, huwelijke enz. en overige ceremonies vaker al naar gelang is voorgeschreven.

In het midden van het woonerf staat een overdekte ontmoetings plaats met een groot bed waar een ieder op kan rusten of gezellig met elkaar kan keuvelen en de dorps nieuwtjes uitwisselen.

Na de geboorte van een kind of het nu thuis of in het ziekenhuis is geboren wordt op het woonerf de placenta begraven. Hier worden ook dagelijks verse ceremonie bakjes bijgezet. Een ceremonie bakje bestaat o.a. uit verse bloem blaadjes, wierook en iets eetbaars maakt niet uit wat.

Er is 1 keuken aanwezig waar de vrouwen 's ochtends vroeg op een houtvuur het eten bereiden voor de hele familie voor de hele dag en dit weg zetten in bakken in de kast. Men eet nooit gezamenlijk maar eet wanneer men honger heeft. Iedereen kan zelf het eten pakken en dus eten wanneer die zelf wil. Dit betekend dat men op Bali altijd koud eten krijgt maar in deze tropische warmte is dat geen probleem.

Op het woonerf slapen alle kinderen in dezelfde ruimte en de ouders hebben hun eigen ruimte. Tevens hebben ze een huisje waarin de rijst is opgeslagen. De opgeslagen rijst is gedroogd maar moet nog wel gepeld. Dit pellen wordt gedaan door een fabriek waar men de rijst brengt en dit wordt betaald in natura. Bij elke 10 kilo gepelde rijst levert men 1 kilo rijst in.

Op dit woonerf maakten wij kennis met de 2 oudste inwoners (65 en 62 jaar) zij onderhouden het woonerf en werken niet meer buitenshuis. De meneer was druk bezig met schoonmaken en zijn vrouw met het maken van crème om je lichaam mee in te smeren.

Onderweg naar Jatiluwah passeren wij weer prachtige rijstvelden en mensen die daarop hard aan het werk waren. Ik blijf me er over verbazen dat het vele zware en omslachtige werk wat het verbouwen en oogsten van de rijst met zich meebrengt niet terug te vinden is in de prijs in Nederland.

Als de landbouw in Nederland al de werkzaamheden op deze manier zouden moeten doen dan zouden de prijzen omhoog vliegen ben ik bang. De rijstvelden kunnen 1 of 2 jaar gebruikt worden voor de verbouw van rijst en daarna gaat men er voor 1 jaar groenten of planten op verbouwen dit om de grond vruchtbaar te houden.

De terras rijstvelden van Jatiluwah zijn in 1 woord geweldig. Ziet er schitterend uit en wij mochten een wandeling maken door deze rijstvelden. Fantastisch en indrukwekkend!!!!!!!!!

In Jatiluwah wordt witte en rode rijst verbouwd. De rode rijst kan 1 keer per jaar geoogst worden en is vitamine rijker dan de witte. De witte rijst wordt 2 keer per jaar geoogst.

Tanah Lot is een tempel die in de Indische oceaan staat en die je alleen kunt betreden bij eb. Wij hadden de ''pech” dat het vloed was. We hebben dan ook geen idee hoe het er van binnen uitziet.

Wij hadden weer een fantastische dag. Voldaan en vermoeid van alle indrukken doken we vroeg het nest in.

Vandaag is dan ook een relax dag geworden en woensdag 11 februari vertrekken wij voor een weekje naar Gili Air dit is een klein eiland voor de kust van Lombok. Geen idee hoe het daar is met wifi. Wij laten weer iets van ons horen als daar mogelijkheid voor is.

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety

Ubud

Donderdagmiddag arriveren wij in Ubud. Ubud is een prachtig levendig stadje. Veel leuke winkels met boeddha’s, houtsnijwerk, kleding enz. en 's avonds is er veel vertier op de terrassen met live muziek.

Ons hotel ligt heerlijk centraal dus te voet kunnen wij ons hier prima verplaatsen.

Vrijdagochtend maken wij kennis met Dana. Dana is een Indonesiër die als gids voor toeroperators heeft gewerkt en nu ZZP’er is. Hij heeft Nederlands gestudeerd en heeft daardoor veel Nederlandse klanten.

Wij nemen met hem het programma door wat wij graag willen zien op Bali en plannen zaterdag en maandag om met hem rond toeren.

Vrijdagmiddag brengen Cor & ik een bezoek aan het Monkey Forest dit is een stukje jungle in het centrum van Ubud waar zo’n 350 langstaartmakaken verblijven.

Dit blijft altijd boeien. Er waren heel veel jonkies en natuurlijk vond er onderling het nodige vlooiwerk plaats.

De apen zijn gewend aan mensen en soms behoorlijk brutaal. Eentje sprong er op mijn nek maar door de schrik gaf ik een gil en nam hij gelijk de benen. Toen Cor en ik even op een muurtje gingen zitten om het schouwspel om ons heen te bekijken ging er een aap met mijn fles water vandoor en probeerde hij op veilige afstand z’n tanden erin te zetten.

Een andere aap pikte mijn Maleisische hanger van mijn camera en dacht een lekker hapje te hebben helaas was het niet eetbaar. Maar hij verdween ermee in de jungle…. …..ja en daar kan ik niet tegenop.

We hebben ons prima vermaakt.

Zaterdag vertrekken wij met Dana en zijn chauffeur Maday voor o.a. een tocht langs prachtige terrasrijstvelden, de Koningsgraven Gunung Kawi, de vulkaan met het Baturmeer, het dorp waar de mooiste Garoeda’s uit hout worden gesneden, The Holy Spring en de waterval.

Het is weer een prachtige route. We rijden door allerlei dorpen en prachtige groene natuur. Ondertussen krijgen we van Dana heel veel informatie over een aantal gebruiken op Bali.

De familie’s leven op Bali allemaal bij elkaar op een afgebakend en ommuurd terrein. De mannen blijven na hun huwelijk hier wonen met hun vrouw en dat betekend dat de vrouwen die trouwen automatisch bij de familie van de man op het erf komt wonen.

Dana woont zelf ook met zijn vrouw en dochter in de gemeenschap van zijn familie. Hij is de oudste zoon en is verantwoordelijk voor de zorg van zijn ouders als deze niet meer kunnen werken en geld verdienen.

Families helpen en zorgen voor elkaar als dat nodig is en dit geldt ook voor een dorps gemeenschap. Ieder dorp heeft zijn eigen tempel en basisschool. In ieder dorp is een hoge priester waar je de belangrijkste zaken zoals huwelijk en begrafenis mee afstemt en de andere zaken worden besproken met de tempel priester.

Dit betekend dat je dus niks beslist zonder raadpleging cq afstemming met de priester en altijd zijn toestemming nodig hebt.

De Balinees kent vele rituelen en ceremonies. Ze hebben een eigen kalender waarop ook alle belangrijke items staan aangegeven zoals wanneer is een geschikte tijd of dag voor een huwelijk of begrafenis.

Als iemand komt te overlijden wordt het lichaam gebalsemd en gaat de familie aan de hoge priester van de tempel vragen wanneer de beste dag en tijd is om het lichaam ''tijdelijk” te begraven.

Mensen die tot de lage kasten behoren worden eerst tijdelijk begraven en binnen 5 jaar worden de botten opgegraven en worden dan gecremeerd dit alles ook weer na overleg met de priester. Daarna wordt de as verstrooid in zee. Tussentijds vinden dan weer de nodige ceremonies plaats met offeranden enz.

De mensen die behoren bij de hogere kasten worden gelijk gecremeerd.

Voor een huwelijk (samen wonen is er hier niet bij) wordt ook aan de hoge priester toestemming gevraagd welke dag etc. dit kan plaatsvinden. Ook hiervoor zijn weer de nodige ceremonies van toepassing.

Zo vertelde Dana ons dat zijn broer toestemming heeft gekregen om op 19 februari te trouwen en hij van de priester zijn a.s. vrouw op 6 februari naar het dorp mag halen om al bij zijn familie te gaan wonen.

Dagen van te voren is de familie bezig om voor alle gasten eten te koken. Wij zijn ook uitgenodigd voor deze dag. Dat is natuurlijk fantastisch want hoe vaak krijg je de kans om een Balinees huwelijk bij te wonen. Wij zullen dan ook zeker van de partij zijn.

Cor kan dan tevens een mooie bruidsreportage voor hun maken.

Onze rondtoer was fantastisch. We hebben genoten van prachtige terrasrijstvelden waar we doorheen mochten lopen. Schitterend. Naar beneden heel veel traplopen en dan via smalle paadjes langs en door de rijstvelden. Prachtig maar keihard werken voor de mensen die op de rijstvelden werken. Te bedenken dat zij dagelijks al die trappen op en af moeten ook met de oogst dat is behoorlijk zwaar. Daarnaast staan ze dagelijks in het water en soms erg in de drab te werken en in de volle zon.

Bezoek aan Gunung Kawi waar de koningsgraven zijn uitgehouwen in de rotswand was wederom veel traplopen meer dan 200 treden naar beneden geen probleem maaaaaaaaar omhoog oei,oei dat komt er op aan. Ook dit was het allemaal waard en natuurlijk goed voor onze conditie. Hier waren wel heel veel souvenirs winkeltjes aanwezig die allemaal zo’n beetje dezelfde artikelen aanprijzen. De concurrentie si moordend op deze manier.

Bezoek aan de The Holy Spring. Wat een happening.

Op deze plek staat een tempel en is een grote wel waar het heilige water uit de grond komt en duizenden bezoekers trekt.

Zaterdag waren er ook veel Balinezen en inwoners van Java die hier een bezoek brachten en via bepaalde rituelen in volle bepakking het heilige water ingingen. Ook hier werden weer vele offerbakjes achtergelaten.

Op weg naar de vulkaan passeren we het dorp waar uit hout de prachtigste Garoeda’s gesneden worden. De kinderen met name de zoons wordt al op hele jonge leeftijd de houtsnijkunst bijgebracht.

De vulkaan en het Batumeer was gehuld in een dikke wolk maar tijdens de lunch trok de wolk weg en konden we toch nog mooie foto’s maken.

Op de terugweg hebben we nog een mooie waterval bezocht en toen zat de toer erop heel veel indrukken. Prachtig!!!!!!

Zondag 8 februari hebben we een kookles gedaan in ons hotel. Geweldig wat leuk en lekker.

's Ochtends om 7 uur gingen we met Lasmi (medewerkster van het hotel) naar de markt om inkopen te doen. De markt is hier elke dag van 's ochtends 04.00-09.00 uur. Wat een spektakel.

Als wij aankomen is het een drukte van belang. Alle koopwaar zit in manden of ligt op de grond met de verkoopster op een krukje of zittend op de grond er achter. Veel groente, fruit, bloemen en mandjes voor de ceremonies enz. Als je iets koopt is afdingen een must en nog leuk ook.

Na de markt gaan we aan ons ontbijt de nasi goreng is weer erg lekker en daarna starten we met de kookles.

Eerst gaan we met Lasmi de tuin van het hotel in om daar nog de nodige groenten en kruiden te plukken en daarna aan de slag.

Geweldig met een hoop lol kregen we onder deskundige leiding van Lasmi en Augustina de kok uitleg over de Balinese keuken en hoe we de gerechten voor vandaag moesten bereiden. Alles handmatig en niks geen kant en klare pakjes saus, kokosmelk enz.

We hebben een heerlijk rijstgerecht met groenten, soep en natuurlijk de voortreffelijk saté en pindasaus gemaakt en dat alles op ons verzoek lekker spicy. Na afloop hebben we gesmuld van dit alles en gaan thuis in ieder geval de pindasaus maken. Heerlijk!!!!

Daarna relaxen bij het zwembad maar helaas na 15 minuten kwam er regen dus snel naar binnen.

Morgen gaan we een bezoek brengen aan de mooiste terrasrijstvelden van Bali en aan de tempel Tana Lot deze tempel ligt in zee en is alleen bereikbaar bij eb waar je de mooiste zonsondergang kunt meemaken. We zullen het zien.

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety