Na het bijwonen van het fantastische en de imponerende huwelijks ceremonie van Yanik & Yeni hebben we op vrijdag nog een bezoek gebracht aan de Sjaki Tari Us school in Ubud. Hier worden geestelijke gehandicapte kinderen opgevangen.

Dit is heel uniek. Tot voor een paar jaar gingen deze kinderen niet naar school maar bleven ze gewoon thuis.

Op deze school zitten kinderen van 6-12 jaar en een groepje teenagers. Kinderen leren naast de gebruikelijke dingen ook veel handenarbeid zoals het maken van dromenvangers, sleutelhangers, schilderijen enz. tevens runnen ze met het personeel een klein restaurant.

Dit schooltje is opgezet door Nederlanders en wordt mede gerund door Nederlandse stagiaires.

's Middags was er een feest georganiseerd met optredens en talentenjacht van de kinderen met verloting. We ontmoeten hier nog 2 Friese dames afkomstig uit Heerenveen en Leeuwarden wat is de wereld weer klein.

Cor en ik wonnen o.a. nog een Rafting (ha,ha) voor 2 personen maar aangezien we de volgende dag vertrokken hebben we die bij het personeel van het hotel achter gelaten. Zij waren er dolblij mee en wij ook.

's Avonds moesten we nog aan de slag om de trouwfoto’s op een USB stick te zetten alleen konden wij geen winkel vinden waar die dingen verkocht werden. Geen probleem…….bij navraag in het hotel was iemand bereid om Cor mee achterop de brommer te nemen en naar de winkel te rijden. Een heel avontuur voor Cor kris kras door de chaotische verkeersdrukte maar het is gelukt.

Op zaterdag 21 februari zijn wij uit Ubud vertrokken met de boot naar Sengigi inLombok. Op de pier troffen we weer onze ''vriendin” die prachtige sarongs verkoopt. Geweldig wat een mooi mens.

Na gezellig bij gekletst te hebben beloven we haar dat we op de terugreis inkopen bij haar gaan doen.

Tijdens de bootreis van Gili Air naar Bali hadden we 2 keer een groepje van 5 Dolfijnen die met ons meereisden. Geweldig was dat. Stiekum hopen wij natuurlijk dat dit weer gaat gebeuren. Helaas zit dat er deze keer niet in wel werden we 2 keer verrast door een hele grote golf die over boord vloog en aangezien ik voor een open raam zat was ik 2 x zeiknat.

Heerlijk ………....gelukkig was ook het zeewater net als de regen en de temperatuur hier lekker warm.

Ons verblijf in Sengigi Indah Homestay blijkt midden in de Kampong te liggen. Een Kampong is een soort dorpje en bestaat uit een aantal huisjes ommuurd met een hekwerk van riet, bamboe of beton. Hier leven verschillende families met elkaar en niet net als in Bali 1 familie op een woonerf.

Wij zitten dus nu in het echte Indonesische leven. De huisjes hier zijn echt heel klein en hebben soms geen of hele kleine ramen.

De meeste huisjes beschikken over niet meer dan 1 of 2 kamers de keuken bevind zich buiten en bestaat uit een plank met een 2 pits gasstel. Afwassen doe je in een grote teil buiten en ook wasmachines komen hier niet voor.

Een meneer liet ons heel trots zijn douche zien. Hij haalt met een emmertje water uit een grote diepe put, laat het emmertje leeglopen in een schaal ingebouwd op een muur trekt aan de andere kant de stop eruit en dat is zijn douche. Ja hoe simpel kan het zijn.

De kinderen vermaken zich hier prima met afval. Van lege plastic flessen maken zij auto’s en van de doppen de wielen die ze met saté prikkers aan elkaar verbinden. Heel creatief allemaal.

Wij vinden dit fantastisch maar zien nu nog meer de armoede van dichtbij en dat is schrijnend.

Lombok is veel armer dan Bali en er is weinig werkgelegenheid.

Resultaat is dat er veel mensen de straat opgaan om hun koopwaar aan de man te brengen. Het is nu heel erg rustig t.a.v.het toerisme. Helaas kunnen wij niet van iedereen wat kopen en dat vinden wij heel vervelend want er zitten zulke fantastische mensen tussen en die gun je zo graag meer dan ze nu hebben.

We zien ook veel vrouwen (jong & oud) die in de bouw werken zij vervoeren op hun hoofd in een teil bakstenen, grind of ander zwaar materiaal en dat allemaal in de gloeiende zon. Respect!!!!!!

Ons verblijf bestaat uit een kamer met douche, toilet en terras met zitje en uitzicht op een mooie tuin. Helaas voor ons heeft die douche maar 1 knop en die is blauw……......maar och ook dat went. Met een beetje beleid douchen gaat dit prima en willen we straks niet meer anders.

Lombok is een prachtig eiland zo hebben we o.a. 2 schitterende watervallen bezocht. De reis er naar toe was al heel mooi. Onderweg hebben we weer genoten van schitterende rijstvelden waar druk gewerkt werd. Werken op de rijstvelden is hard en zwaar werk. Een boer met 2 ossen ploegde zijn rijstveld om en staat dan de hele dag in de blubber. Op een ander rijstveld waren ze bezig om rijst te oogsten de hele dag krom staan werken komt erg op je rug aan en dit alles onder de gloeiende zon. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat de rijst zo goedkoop is bij ons als je ziet hoeveel handwerk (en uren erin zitten) er aan te pas komt.

Als we aankomen bij de plek waar we de watervallen kunnen bezoeken blijkt dat we totaal nog zo’n 8 km op smalle paadjes een zware tocht moeten ondernemen door bos lopen en deels moeten klimmen. Maar wat een mooie tocht en schitterend uitzicht.

Onze gids Dieka loodst ons voortreffelijk naar boven het laatste stuk moeten we zelfs nog door de rivier met grote kiezels waden een hele belevenis maar ik had het voor geen goud willen missen en wat een prachtige watervallen.

Bij aankomst beneden breekt de hemel open en krijgen we te maken met heel veel regen maar oké in de auto is het droog dus geen punt. Onderweg merken we dat de water afvoer te wensen overlaat vele wegen zijn onbegaanbaar.

Maar ook hier valt de behulpzaamheid en teamwork van de kampong bewoners weer op. Bij een aantal dorpen hebben mannen een soort drempel gemaakt waar je overheen kunt rijden of ze loodsen je om de plassen waar vaak diepe gaten onderliggen heen. Natuurlijk staat daar een geldelijke donatie tegenover dit kan gedeponeerd in een emmertje. Geweldig!!!!!

We passeren ook nog een plek op de berg waar heel veel apen zijn maar aan regen hebben ze een hekel en kwamen we maar een paar tegen.

Daarnaast hebben we nog een bezoek gebracht aan het pottenbakkersdorp Penakak en Sukarara een weversdorp bezocht. Hier worden de originele fel gekleurde songket stoffen en ikats gemaakt. Het weven van deze sarong met sjaal duurt ca. vijf maanden. De patronen zijn zo ingewikkeld dat de jongens en meisjes uit dit dorp al vanaf hun zevende dit weven moeten leren. We kregen een rondleiding door het dorp zodat je kon zien hoe de mensen hier leven en werken. Dit was ook erg interessant en allemaal puur handwerk wat er wordt gemaakt.

Sasak dorp

Erg interessant was ook een bezoek aan het dorp Sade. Dit is een authentiek Sasakdorp. De Sasakken zijn de oorspronkelijke bewoners van Lombok en leven hier zoals het altijd is geweest. Wij werden rondgeleid door een gids. De huisjes staan heel dicht op elkaar erg gehorig en zijn heel eenvoudig gebouwd met lage daken zonder ramen. De vloer is van leem en buffelmest, de muren van bamboe en de daken van stro. De woninkjes hebben 2 vertrekken. Geen ventilatoren of airco niks van dit alles en heel weinig licht in het huisje.

De vrouw slaapt met de kinderen in het vertrek boven wat tevens dienst doet als keuken er wordt gekookt op een open houtvuur en de man slaapt beneden. Douche en toilet zijn niet in het huisje aanwezig maar gebruikt men gezamenlijk in het dorp.

In dit dorp wonen 700 mensen en er zijn 115 woningen. De Sasak dorpen onderscheiden zich van de overige dorpen op Lombok in de Sasak dorpen trouwt men met mensen uit het dorp dus families trouwen met elkaar. Men spreekt een eigen taal en met name de ouderen kunnen geen Indonesisch laat staan van Engels. Niemand weet ook hoe oud ie is en verjaardagen etc. worden niet gevierd sinds ongeveer ( is niet helemaal bekend of dit klopt) 1985 is men begonnen met de jaartelling.

Het dorp is zelf voor zienend er is niemand die buiten het dorp een baan heeft.

Ze verbouwen gezamenljk en onderhouden hun eigen groententuinen en rijstvelden etc. daarnaast leven ze van de verkoop van handnijverheid aan de toeristen die het dorp bezoeken. Heel bijzonder.

Doordat families met elkaar trouwen merken ze nu wel dat er bepaalde afwijkingen voorkomen met name op geestelijk gebied.

De kinderen gaan sinds een paar jaar naar school in een ander dorp dat verbreed in ieder geval hun gezichtsveld en dan leren ze ook de Indonesische taal spreken en schrijven.

Ongelooflijk dat dit nog bestaat heel mooi om te zien maar ik zou voor geen goud willen ruilen.

Met nog een bezoek aan het prachtige Kuta strand na een heerlijk lunch was onze dag meer dan goed.

Proyek Kampung.

In de naast gelegen Kampong maakten wij kennis met Marijke & Joep een stel uit Limburg. Zij komen al jaren op Lombok en hebben sinds een aantal jaren een huisje in de kampong naast de onze waar ze jaarlijks 4 maanden verblijven.. Daar ontdekten ze dat heel veel kinderen niet naar school gingen ondanks dat deze gratis is. Het bleek dat ouders geen geld hadden om het schooluniform wat verplicht is te betalen. Omdat er geen school in de kampong is moeten kinderen of een heel eind lopen of met de bemo (soort busje) er naar toe en ook dat kost geld. Resultaat kinderen bleven thuis.

Marijke & Joep hebben met 4 Indonesiërs uit dezelfde kampong (allemaal vrijwilligers) geld ingezameld bij vrienden en familie in Nederland zodat een aantal kinderen toch de school konden volgen. Ondertussen hebben ze vind ik heel belangrijk werk verricht en dit voor iedereen die dit projekt betrokken is op vrijwillige basis. Geweldig!!!!!!!

Zo gaan nu dankzij sponsoren uit Nederland alle kinderen in de kampong naar school, sommige kinderen volgen nu zelfs het vervolgonderwijs en hebben er diverse andere aanpassingen plaats gevonden. Zo is er bv. een waterput aangelegd, een douche en toilet waar de mensen in de kampong gebruik van kunnen maken, een bus om de kinderen/ dorpsgenoten te vervoeren. Er is een gezamenlijke EHBO doos waar de mensen gebruik van kunnen maken enz.

Dit allemaal dankzij sponsoren en donaties van Nederlanders. Meer over dit bijzondere en zinvolle project kun je lezen op hun site: www.proyekkampungloco.com

Voor € 30,— per jaar sponsor je al een kind voor een schooluniform zodat het naar school kan en voor € 75,— per jaar een kind wat naar het vervolg onderwijs kan.

"'Gluren” bij de buren.

Wij hebben leuk contact met de mensen in de kampong maken regelmatig een praatje en worden uitgenodigd op de thee bij Adi en zijn gezin.

Wij vragen aan Susanna de eigenares van ons Homestay wat we mee kunnen nemen als we bij hen gaan thee drinken. Zij zegt dat mensen blij zijn met boodschappen zoals thee, koffie, suiker fruit enz.

Wij slaan bij de plaatselijke minimarkt boodschappen in en gaan bij Adi en zijn familie op bezoek. Prachtig hij is helemaal in ''pakje'' net. Sarong om een schone bloes aan en klotje op. Hij zorgt voor de thee en wil graag dat Cor een foto maakt van zijn gezin. Geen probleem vrouw en dochter worden opgetrommeld ook al de nette kleren aan en ze gaan er echt even voor zitten. Het blijkt dat de zoon nog op school is maar misschien kan Cor het weekend nog een keer langs komen om een gezamenlijke foto te maken. Ja hoor ook dat is mogelijk.

Geweldig!!!!

De jungle in.

Boung de huismeester van de Homestay waar wij verblijven heeft ons uitgenodigd om een jungletocht met hem te doen. Ja dat laat je je niet 2 keer zeggen. Aan het eind van de middag haalt ie ons op en dik ingesmeerd met muggenmelk gaan we met hem op pad.

Wow……wat een tocht. We gaan zo’n kleine 1000 meter omhoog en dat valt niet mee. Het zweet gutst mij uit alle poriën en binnen know time ben ik drijfnat. Maar wat een geweldige ervaring. We komen nog een groep wilde apen tegen die toen ze ons zagen gelijk de benen namen ha,ha.

Na afloop hebben we met zijn gezin kennis gemaakt en werden we uitgenodigd om zaterdagavond te komen eten.

Fantastisch.

Zaterdagavond met een tasje met boodschappen naar Boung en zijn gezin voor het eten. Ook Boung heeft zijn korte broek ingeruild voor een sarong. We worden uitgenodigd om binnen op een kleed op de vloer plaats te nemen. Oh help als ik maar weer goed omhoog kom want dit zijn wij niet gewend.

Zijn vrouw heeft heerlijk gekookt een traditioneel Lombokse maaltijd. Saté,rijst, kokoscurry met kip, groenten en kroepoek erg lekker. Hij belooft ons zondag de kruiden te brengen van het gerecht zodat we dit thuis kunnen maken. Lekkerrrrrrrr

Kortom we hebben een fantastische tijd gehad in Lombok en zullen dit alles gaan missen.

Sampai jumpa lagi tot ziens.

Cor & Diety