Onze tijd in Sri Lanka

Zoals ook met onze vorige reizen samen maken we geen vaste plannen vooraf.

We boeken een ticket naar een bepaald land en vandaar gaan we ter plekke invullen wat we gaan doen. Dit hebben we ook voor Sri Lanka gedaan. Een ticket naar Colombo en de eerste 3 overnachtingen in Negombo. Het leuke hiervan is dat er niks vast staat en je per keer bekijkt waar gaan we naar toe, hoe lang en altijd zijn de plannen en routes bij te stellen.

In Sri Lanka hebben we in deze 4 weken een stukje Noordwestkust gedaan, het prachtige Heuvelland bezocht met een uitschieter naar Sigiriya en een deel van de Zuidwestkust.

De reizen hebben we steeds per taxi gedaan. Een aantal afstanden hadden we ook met de trein of bus kunnen doen maar dit zagen wij niet zo zitten. Meer dan 7 uur in bus of trein en daar geradbraakt aankomen is voor ons passé.

Ook met een taxi ben je zo 3-5 uur onderweg voordeel is echter dat je regelmatig kunt stoppen om bezienswaardigheden die je tegenkomt te bezichtigen.

Wat hebben wij een fantastische tijd gehad in dit schitterende land. We hebben al diverse Aziatische landen bezocht maar qua natuur wint Sri Lanka. Het is werkelijk heel erg mooi, prachtig groen natuur gebied, schitterende theeplantages in het heuvelland en mooie watervallen onderweg.

Heel erg jammer is echter dat de mensen er hier en daar zo’n troep van maken. Langs de straat, snelwegen, dorpen en steden overal wordt de afval gedumpt. De vele plastic zakjes die je overal bij krijgt doen hier nog eens een schepje bovenop.In dorpen en steden wordt de afval soms verbrand op straat.

Doodzonde hier ligt een schone taak voor de regering om dit op te pakken maar voorlopig heeft dit niet hun prioriteit. Je komt ook nergens afvalbakken of iets wat er op lijkt tegen. Heel erg jammer.!!!

De bevolking is ontzettend aardig en vriendelijk. In de grotere steden is het verkeer een chaos in onze ogen en ook op de provinciale wegen zitten wij regelmatig met kromme tenen.

Alles rijd door elkaar en je moet echt niet vreemd opkijken als je met z’n drieën of vieren naast elkaar op de weg rijd. Bussen, auto’s, tuktuk’s enz krioelen om elkaar heen en inhalen vlak voor of in de bocht is hier heel normaal. De meeste chauffeurs zijn bumperklevers 1ste klas hier en handsfree bellen is not don.

Er zijn weinig tot geen verkeersborden en verkeerslichten. Althans wij hebben ze niet gezien. Wel heel veel schreeuwerige reclame borden langs de weg. Zonde van de mooie natuur.

Wij zijn door heel veel dorpjes en steden gereden. Met name in de steden zien de huizen er niet altijd even fraai uit veel zwarte roet aanslag etc. en veel armoedige stulpjes aan de rand van de steden.

In de dorpen ziet het er heel gemoedelijk uit. Een heel gevarieerd aanbod van huizen van golfplaten daken tot hele mooie huizen en tuinen en mensen die gezellig keuvelend bij elkaar zitten en hun was in de rivier doen.

Langs de weg staan vaak marktkraampjes of kleine toko’s waar je van alles kunt kopen dit varieert van fruit, groente, opblaasbare zwembadjes, souvenirs, potten en pannen enz. Opvallend ook hier weer zie je 1 kraampje met opblaasbare zwembadjes dan kun je er donder opzeggen dat er zo nog wel 10-15 kraampjes volgen met dezelfde koopwaar. Moordende concurrentie dus.

Mensen zijn hier niet opdringerig en dat is een verademing. Straat verkopers of tuktuk chauffeurs vragen je 1 keer en bij nee dank je wel dringen ze niet aan. Afdingen is ook hier weer een sport en blijft leuk.

In Sri Lanka zijn ontzettend veel Tempels en Boeddha’s en Moskeen. Je moet ook niet vreemd opkijken als de bus stopt bij een boeddha langs de kant van de weg er een passagier de bus uitspringt, wat geld in een bakje doet even bid en weer de bus in sprint. Het kan hier allemaal.

Sri Lanka is ook het land van de trap. We hebben wat trappen op en af gelopen. Wauw en soms met gevaar voor eigen leven. Heel veel trappen hebben geen leuning en dan ook nog ongelijke afstand tussen de treden. Ik vond het af en toe een crime. Liften schijnen hier bijna niet voor te komen. Ook trottoirs ed. is niet egaal dus altijd uitkijken waar je loopt met de neus naar beneden.

Maar goed ook dat hebben we overleefd.

Sri Lanka is een prachtig land en wij hebben genoten hier en weer heel veel geleerd o.a. dat wij toch maar weer heel blij mogen zijn dat onze wieg in Holland stond. Want wat hebben wij een luxe en weelde vergeleken bij Sri Lanka.

Mensen werken hier 6-7 dagen per week 10-12 uur per dag het tempo en de arbeidsvoorwaarden is niet wat wij gewend zijn evenals het salaris. Het gemiddelde inkomen is hier circa € 270,— per maand. Dit bedrag hebben wij ondertussen hier al tig keer gepind.

Ben je ziek of gehandicapt dan heb je een dubbel probleem want je hebt dan geen inkomen en bent afhankelijk van familie en evt. bedelen. Regelmatig kwamen wij bedelaars tegen dit vonden we wel geheel erg schrijnend.

De theepluksters die per dag zo’n 18-20 kilo theeblaadjes plukken verdienen € 5,— per dag.

Vakantie en vrije dagen zit er niet in want dit krijg je niet door betaald.

Degene die in het onderwijs werken hebben 3 keer per jaar vakantie aangezien de scholen dan gesloten zijn. Mensen die voor de regering werken zoals politie etc. kunnen stoppen met 55 jaar en krijgen dan een bedrag per maand van de regering. Alle overige werkers mogen blijven werken tot ze er bij neervallen. Wat is het toch ongelijk verdeeld in de wereld.

De bevolking is ontzettend aardig en vriendelijk. De mensen zijn trots op hun land en dat stralen ze uit.

Wij hebben mensen ontmoet die weinig tot geen bezittingen hebben en dan toch nog met ons iets willen delen. Ontroerend vind ik dit elke keer weer. De meneer bij de spoorweg overgang in Induruwa was apetrots op zijn fiets hij straalde helemaal toen hij ons de fiets showde en vertelde dat het zijn fiets was een echte Japanse fiets. Dan springen mij de tranen in de ogen. Waarschijnlijk zijn enigste bezit. De fiets zou in Nederland allang bij het schroot hebben gelegen.

Elke keer ben ik me dan weer bewust hoe meer bezittingen wij hebben hoe krampachtiger we worden want alles kunnen we kwijt raken en oh wat erg. Misschien is de kunst wel hoe minder bezittingen hoe rijker je bent.

De kunst is om zodra je binnenkomt in een Aziatisch land je Hollandse bril in de koffer te stoppen en kijken met de ogen van dat land. Ik weet het dit valt niet altijd mee maar levert je zoveel meer op.

Wederom met een lege knip en met een hoofd vol onuitwisbare herinneringen nemen wij over een paar uurtjes afscheid van dit prachtige land en zijn bijzonder aardige bevolking. Om 02.00 uur locale tijd vliegen wij terug naar Nederland.

Wij verheugen ons op het feit dat we daar onze geliefden, familie en vrienden weer zullen ontmoeten. Tevens verheugen we ons alvast op de droge worsten van slager Spijkerman (hint Ger) en de heerlijke snert van Jannie.

Rest ons nog ons zelf een goede reis toe te wensen en hopen jullie weer te ontmoeten waar dan ook op deze wereld.

Daarnaast willen we onze trouwe fans en volgers van deze site bedanken voor de reacties die we hebben ontvangen. Dit wordt door ons bijzonder op prijs gesteld.

Afscheid nemen blijft een lastig punt met name van mensen die ons dierbaar zijn geworden in deze korte tijd.

Every time we say goodbye I die a little

Every time we say goodbye I cry a little

Zonnige groet en oany sjen

Cor & Diety

Induruwa

Via alweer een prachtige kust route komen we aan in Induruwa. We zijn een beetje confuus van de plaats waar ons Guesthouse staat en de eerste indruk die we daarbij hebben. Beide hebben we de zelfde gedachte: Oh jee moeten we hier drie dagen door brengen?

Maar na een praatje met de gastvrouw Martine, kennismaking met de ”huismeester en z’n vrouw en daarna het bekijken van onze kamer zijn we helemaal verrast.

Wat een fantastische ruimte. Enorm er staan 2 bedden een bankstel, diverse kasten etc. een aanrecht en Cor is gelijk verliefd op de grote koelkast die aanwezig is.

Dit hadden we niet verwacht. Ons appartement staat los van het woonhuis en zowel voor als achter hebben we een prachtig balkon met uitzicht over de mooie tuin en de straat. Wat een privacy. Wij gaan gelijk onze gedachten bijstellen.

Op nog geen 200 meter is het mooie strand aanwezig. Wat wil een mens nog meer.

Nadat we enigszins gesetteld zijn gaan we met Manoj de tuktuk chauffeur diverse boodschappen (o.a. bier voor die grote koelkast) inslaan en voor de zoveelste keer naar de ATM om wat roepies uit de muur te plukken.

Manoj weet een uitstekende fruit verkoper waar we het heerlijkste fruit eerst mogen proeven en vervolgens tassen vol inslaan. Verrukkelijk hier al dat fruit we genieten van die lekkere mango’s, mangosteens, ananas en wat dies meer zij.

Boordevol vitaminen komen we straks terug in Nederland. Daarnaast krijgen we ’s ochtends een lekkere kop koffie voorgeschoteld door Thuti en af en toe verwent zijn vrouw ons met een heerlijke groene soep wat heel gezond schijnt te zijn.

Wat een fantastische lieve mensen.

Later die middag worden we door de huismeester uitgenodigd om ’s avonds een Big Girl party bij te wonen. Navraag levert op dat wanneer een meisje voor de eerste keer menstrueert er een feest wordt gegeven.

Ja dat willen wij natuurlijk niet missen. In pakje net gaan we ’s avonds met de familie en Manoj in 2 tuktuks een paar dorpen verderop waar het feest plaats vind. Ondertussen begint het te plenzen een heerlijke moesson regen valt over ons heen maar gelukkig komen we droog aan.

We kijken wederom onze ogen uit.

Na kennismaking met de familie en het meisje kunnen we heerlijk buiten zitten onder party tenten. Er worden meer dan 200 gasten verwacht dus keus genoeg. Het buffet ziet er prachtig uit de hele familie, vrienden, buren etc. zijn bezig geweest om deze heerlijke maaltijden te bereiden. Geweldig het smaakt allemaal even lekker.

Wij hebben echter 1 probleem in Sri Lanka eet men niet met bestek maar met de rechter hand. Wij zijn echter nog niet zo bedreven om op die manier de maaltijd naar binnen te werken en een beetje beschaamd vraag ik of ze voor ons misschien een vork of een lepel hebben. Helemaal geen probleem er is ook niemand die er van opkijkt dat wij anders eten.

De vrouwen en meisjes lopen er prachtig uitgedost bij en hebben veel plezier. Iedereen vind het geweldig dat er 2 blanken aanwezig zijn dit is nl. nog nooit gebeurt. Ze zijn heel verbaast om te horen dat wij dit soort party’s niet kennen.

Het betreffende meisje ziet er stralend uit en krijgt cadeautjes of envelopjes met inhoud. Dit laatste hebben wij ook gedaan bij op aanraden van Thuti.

Ons appartement ligt dicht aan het spoor en regelmatig komt de trein voorbij ronken. Op de spoorweg overgang worden de spoorbomen handmatig bediend door 2 mannen (beiden bedienen een kant). Ze zitten de hele dag samen voor of in hun wachthuisje te wachten tot ze weer aan de slag kunnen. Elke keer als wij bij hen langs komen begroeten ze ons uitbundig en ’s avonds roepen ze in koor Have a very, very, very goodnight. Wij vermoeden dat deze mannen wel zo’n 10-12 uur per dag werken want ze zijn er altijd. Een gesprek met hen aangaan lukt niet want voor de rest zijn ze de engelse taal niet machtig.

We hebben er een vriendinnetje bij Bimasha Rehaha 6 jaar oud. Ze is de dochter van het huismeesters echtpaar en bijzonder clever. Regelmatig komt ze even langs voor een praatje, grapje of om te spelen. Ook zij is dol op mango en mangosteen dus in het weekend ontbijt mevrouw met ons mee. De driehoekjes kaas uit de supermarkt met een cracker laat ze zich heerlijk smaken. Zo zitten we dus uitgebreid met z’n drieën aan tafel op ons balkon. Wat een weelde en super gezellig.

Safari boottocht

Vrijdagochtend hebben we een safari boottocht gemaakt van 2 uur. Met Manoj en z’n tuktuk zijn we naar Lunuganga getuft waar we met de boot de rivier afzakken.

Het instappen op zich is al een feest voor mij want de boot ligt behoorlijk lager dan de walkant. Dankzij de hulp van de schipper en Manoj kom ik veilig aan boord.

Prachtig de rivier staat in open verbinding met de Indische Oceaan. Wat is dit toch een ongelooflijk mooi land we varen door een schitterend natuur gebied en kijken wederom onze ogen uit.

De mannen wijzen ons op de bijzondere dieren die we tegenkomen. Voor ons in eerste instantie bijna niet te zien omdat de dieren de kleuren van de omgeving aannemen. Zo zien we een krokodil, water monitor, leguanen, kikkers, vogels enz.

Het is een mooie boottocht we varen ook nog door een stuk natuur gebied wat volgens de heren al 300 jaar oud is. Schitterend!!!!Betekend voor ons veel buk werk in verband met laag en overhangende takken en bomen.

We hadden dit voor geen goud willen missen.

Aangezien ons appartement en de locatie fantastisch is en we het hier erg naar de zin hebben besluiten we ons verblijf te verlengen tot donderdag 2 maart. We boeken dan nog 1 nacht Negombo en daarna weer op naar Fryslân.

Ons leven kabbelt hier in een heerlijk slow motion tempo voort. ’s Ochtends gaan we wat inkopen doen met onze vaste tuktuk vriend Manoj. Hij brengt ons bij de beste fruitverkoper, beste massage salon ( en dat klopt want dit was werkelijk de moeite waard)

supermarkt, ATM enz.

Tijdens het winkelen hebben we de grootste lol en praten met diverse mensen op straat. Een meneer in rolstoel wil heel graag met mij op de foto. Geweldig stralend zit hij in z’n wagen en ik als grote vrouw uit Nederland er naast.

Het is hier een kleine buurtschap en ook hier weer allemaal groetende mensen en kinderen. We voelen ons hier zeer welkom.

Men vind het wel vreemd dat wij zoveel lopen en helemaal als het nog wat motregent ook. Onderweg wordt ons regelmatig een lift aangeboden dit varieert van tractor met wagen tot fiets, tuktuk en bestelbus. Vriendelijk bedanken we hen voor het aanbod en leggen wij uit dat onze benenwagen ook in beweging moet blijven. Vinden ze wel grappig.

Naast de beste fruitverkoper enz. weet Manoj ook waar het beste visrestaurant in deze regio staat en prijst ons dit aan. Voor dat soort zaken zijn wij altijd te vinden en we hebben er inderdaad heerlijk gegeten. Verse kreeft met red snapper en een voortreffelijk flesje Chardonay erbij. Om je vingers bij af te likken. Na afloop kregen we nog een borrel van het huis een cocos arak. Pittig spul want dit drankje moet je in 1 keer naar binnen werken. Ook dat hebben we weer overleeft.

Vanuit ons appartement hebben we uitzicht op de speelse eekhoorntjes die vliegensvlug van boom tot boom gaan en de geluiden van de vogels. Wat een oord hier geweldig en wat een genieten!!!!! Wat zullen we dit straks missen.

De temperatuur is heel wisselend we hebben weinig tot geen zon, veel bewolking, af en toe een bui(tje) maar wel erg brotsig op z’n Fries gezegd. Gister op de namiddag brak de zon nog even door en hadden we een prachtige zonsondergang.

Aan het strand hebben we zo onze vaste stekjes om te eten en ondertussen is een ieder op de hoogte dat wij van spicy eten houden. Nou dat merken we want het is werkelijk fantastisch spicy wat ze ons voorschotelen.

Na zoveel lof zijn er dan helemaal geen nadelen hier??

Jawel die zijn er wel maar dat is peanuts nl. de vele muskieten die ’s avonds uit het niets te voorschijn komen. Ik heb er weinig last van maar met name Cor vinden ze erg lekker die is dus al aan alle kanten lek gestoken maar gelukkig hebben we muggenmelk en dat helpt enigszins.

Daarnaast hadden we het leuk gevonden om iets meer zon te hebben zodat we ook eens lekker op het strand kunnen ”bakken”. Tot nu toe is onze strand ervaring hier nihil. Vandaag leek het een strand middag te worden. We hadden ons heerlijk geïnstalleerd op zo’n prachtig strandbed en jawel hoor nog geen uur later viel het hemelwater met bakken naar beneden. Weg zon middag.

Kortom een geweldige week in Induruwa en morgen op weg naar Negombo.

Zonnige groet en oant sjen

Cor & Diety

Galle

Na een dolle wildemans rit komen we uiteindelijk toch veilig aan op de plaats van bestemming. Onze chauffeur was een bumperklever 1ste klas en van handsfree bellen had hij nog nooit gehoord.

Resultaat hij wilde iedereen inhalen en was daarnaast constant aan het bellen. Na verzoek van mij of het iets rustiger kon deed ie z’n best maar het lukte niet echt.

Ons guesthouse ligt heerlijk centraal, dichtbij het centrum van de ”nieuwe” stad Galle en dichtbij de oude stadskern nl. Fort Galle.

Dit laatste is erg sfeervol. Het lijkt of je een paar eeuwen terug gaat in de tijd. Langs de straten staan villa’s uit de Hollandse tijd die beschermd worden door onverwoestbare stadsmuren van koraalsteen waar de branding van Indische Oceaan tegenaan beukt. Prachtig!!!!

Wat een rust gaat hiervan uit. Wij raken niet uitgekeken echt een hele bijzondere sfeervolle plek.

Leuke markten, winkels van groot tot klein (de prijskaartjes ook) en vele leuke terrassen en restaurantjes.

Twee volle dagen hebben we hier doorgebracht. Wederom veel loop en tuktuk werk maar zeer de moeite waard.

Het schijnt dat de vestingmuren van Galle erg lijken op die van Naarden. Helaas kan ik dit niet beamen ik ben nl. nog nooit in Naarden geweest. Ger je begrijpt dat ons eerst volgend camper uitje Naarden gaat worden.

Ondanks de ”vele” toeristen is het net als op de Friese eilanden het verspreid zich snel. Er zijn ook diverse scholen in deze oude stad. We komen dan ook heel veel kinderen tegen. Jeminee dit zijn er echt heel veel. Sommige klassen zijn op de begane grond en door de openstaande ramen zie je dan ook dat er veel kinderen in 1 klas zitten. Ze zitten met 4 - 5 aan een tafeltje of op de grond. Wij vermoeden dat dit er zo’n 40-50 kinderen of meer in 1 klas zitten. Navraag bij de bevolking bevestigd ons vermoeden.

Ook hier lopen alle kinderen in school uniform en doen veel aan sport. Hele klassen kom je tegen op de sportvelden en ondanks de hitte lopen ze keurig in het gelid en voeren diverse spelen uit.

Overdag is het hier erg warm en benauwd ’s avonds is de temperatuur zeer aangenaam.

Net als op de andere plaatsen die wij tot op heden bezocht hebben is hier ook ’s avonds weinig te beleven. Dan maar met een drankje op ons eigen terrasje.

De wifi is een crime en dat is soms best lastig. De wifi doet het meer niet dan wel en de beste tijd om met het thuis front te appen is ’s nachts tussen 0.30 uur en 2 uur of vroeg in de ochtend onze tijd hier.

Nou ja je kunt ook niet alles hebben nietwaar.

Op 23/2 vertrekken we weer iets naar boven en wel naar Induruwa.

Zonnige groet en oant sjen

Cor & Diety

Tangalle.

Op 16 februari arriveren we in Tangalle. Ons hotel staat op een prachtig plekje aan het strand.

Het hotel zelf is sterk verouderd maar de plek is magnifiek en onze gastvrouw ontzettend aardig. Onze kamer ligt op de 1ste verdieping met uit zicht op zee. We kunnen als we dat willen 24 uur per dag genieten van de prachtige branding.

’s Ochtends vroeg is het een drukte van belang op het strand. Hele smalle vissersbootjes met 2 a 4 bemanningsleden varen dan uit met hun netten om vis te vangen.

Een paar uurtjes later nog meer mannen en vrouwen op het strand zij proberen met man en macht de visnetten uit de zee te halen en de vangst te bekijken. Wij genieten van dit prachtige schouwspel. Een ieder die op het strand loopt wordt uitgenodigd om te helpen de netten binnen te halen het is een zwaar karwei en helaas valt de vangst soms zwaar tegen.

Na de netten worden de bootjes met man en macht op het droge getrokken en de volgende ochtend begint het zelfde ritueel opnieuw.

Wij hebben ons zelf deze 4 dagen getrakteerd op de relax stand en dat is ons prima bevallen. Betekend dat we niet veel activiteiten heb ondernomen. Wel elke dag een eind gewandeld gemiddeld zo’n 7-10 km per dag. Daarnaast de stad Tangalle bewondert.

Genoten van de markt, de lekkere thee bij de bakker voor €0,20 per kopje, de heerlijke fruit shakes, kokosnoten en het lekkere Sri Lankaanse eten en niet te vergeten een heerlijk voeten visbad.

We keken onze ogen uit toen we een kappers zaak passeerden een heel klein zaakje en volle bak aan materialen etc. Prachtig.

Ook in Tangalle ontmoeten we weer ontzettend aardige mensen. Iedereen is even vriendelijk groet ons op straat ( net of lopen we in een dorp waar de meeste mensen elkaar nog groeten) Kinderen zwaaien, lachen naar ons en roepen heel enthousiast hello!!!!

Het weer was hier aangenaam wel erg bewolkt en winderig maar voor ons prima,

Ook hier is de natuur weer prachtig links en rechts schieten de kleine eekhoorntjes om ons heen en af en toe worden we verrast door een familie aap die in grote getale langs komt.

Wat toch een fantastische wereld hier.

Kortom 4 dagen relaxen is ons heel goed bevallen. Straks gaan we naar Galle en daar zullen we ws. weer meer actie ondernemen.

Zonnige groet en oant sjen

Cor & Diety

Van Nuwara naar Ella

Het wordt misschien wat vervelend maar ook dit is weer een prachtige route. Wat is dit toch een fantastisch mooi land.

Heel erg jammer is echter dat iedereen z’n afval langs de kant van de weg dumpt. Je ziet hier ook nergens papier- of afvalbakken. Een aantal bewoners verbranden hun afval thuis en zo niet dan zie je ook in de dorpen en steden overal afval liggen. Hier ligt dus een schone taak voor de overheid om dit aan te pakken.

Op de heuvels langs de route zie je in terras vorm dat er allerlei soorten groenten worden verbouwd. De prei echter steekt voor ons gevoel er met kop en schouder bovenuit.

Aangekomen bij ons guesthouse zijn wij helemaal onder de indruk van het fantastische uitzicht wat wij hebben vanaf ons terras voor de kamer. Wauw dit is geweldig. We hebben het zicht op de bergen begroeid met heel veel groen en prachtige bomen. Schitterend!!!!!

Hier en daar zie je een huisje en hoor je heel veel vogel geluiden en andere dieren geluiden die wij niet thuis kunnen brengen. Jeetje wat een paradijs!!!!!

Natuurlijk genieten we ook hier in Ella weer van een relaxte massage we vinden dat we dat wel verdient hebben. Verder een rustig dagje en leuk om het plaatsje Ella te ontdekken en te genieten van heerlijke curry maaltijden.

15/2 vandaag willen we met de trein naar Haputale. Dit ligt hier zo’n 25 km. vandaan en een ritje met de trein duurt ongeveer 1 uur.

Om 10.10 uur melden we ons bij het loket voor een kaartje, maar zo werkt het niet. Nee de kaart verkoop start om 10.30 uur dus komt u later maar terug.

Niet getreurd dan eerst maar ergens een bakje leut scoren. Keurig na 10.30 uur staan we met nog veel meer mensen voor het loket en voor de prijs van 50 roepies (€ 0,33) kunnen we een enkeltje (retourtjes kennen ze hier niet) 2de klas Haputale kopen.

We hebben ons voorbereid op een drukke trein en hopen dan ook dat we ergens een plekje kunnen veroveren waar in ieder geval foto’s gemaakt kunnen worden.

Wat scherts onze verbazing er zit bijna geen kip in de trein alleen de 3de klas puilt uit en de 2de klas zo goed als leeg. Wat een genot. We reizen door een prachtig gebied en zien onze ogen uit en natuurlijk worden er de nodige foto’s gemaakt. Prachtig.

In Haputale is het een drukte van belang. De markt is ook aanwezig en de mooiste groenten en fruit worden er te koop aangeboden. Verder zijn er allemaal kleine winkeltjes waar balen rijst, potten en pannen etc. te koop zijn. Ook hier een hele bedrijvigheid.

Tijdens onze wandeling door Haputale kwam er een oudere Pakistaanse mevrouw op mij af streelde even mijn arm, glimlachte en deed hetzelfde bij Cor. Hoe bijzonder.

Wij waren allebei onder de indruk. Hoe simpel kan het zijn!!!

Omdat wij ondertussen onze magen horen knorren gaan we op zoek naar een eetgelegenheid. Dat valt even tegen.

Na het nodige speurwerk stappen we dan toch maar een klein ”eethuisje” binnen. Niet wetende wat alles inhoud wat er te koop wordt aangeboden krijgen we keurige uitleg van de gastvrouw en doen we ons uiteindelijk te goed aan een heerlijke maaltijd en dat alles zonder bestek. We krijgen nog onderricht hoe we dit het beste kunnen eten.

Vraag me niet wat we gehad hebben maar de smaak was prima en geen centje pijn na afloop als je begrijpt wat ik bedoel.Totale prijs nog geen € 3,00— voor ons beiden.

De terugreis weer aanvaard en dit keer wel in een stampvolle trein. We stonden als haringen in de ton in de trein gelukkig bij een open deur (de trein rijd hier met alle deuren en ramen open) zodat we frisse lucht genoeg kregen. Er zijn mensen die deze reis van Kandy naar bv. Ella maken en zitten/staan dan 7 uur in de trein. Ik heb er respect voor maar vermoed dat een aantal er gebroken uitkomt want enig comfort is niet aanwezig. Maar het landschap is prachtig je kijkt werkelijk je ogen uit.

Ook wonderbaarlijk vinden wij dat er allemaal mensen op de rails lopen en dat de trein niet altijd stopt langs het perron maar ook midden op het spoor. De uit en instappers moeten dan eerst de spoorrails overlopen en soms het hoge perron opklauteren. Arme ouderen denk ik dan want ook ik had moeite (gelukkig meer met mij) om de smalle treden die boven het perron bungelen van de trein op en af te klimmen.

Bij terugkeer in Ella even een heerlijk bakje koffie scoren in onze favoriete tent. Cor heeft daar foto’s gemaakt van een ober en dit viel zo in de smaak dat als wij aankomen 2 collega’s van hem ook graag een fotoshoot willen. Cor heeft steeds sjans met 1 van die twee obers elke keer als we daar komen dartelt hij om Cor heen en slooft zich extra uit.

Hij gaat als een echt model poseren. prachtig!!!!

Terugkerend in ons Guesthouse konden we gelijk los met onze kookles. Geweldig we kregen in een heel klein keukentje samen kookles van de zus van onze gastvrouw. Het menu bestond uit: rijst, linzen curry, jackfruit curry, pompoen curry, gefrituurde aubergines met ui en limoen, sla en papadams en een heerlijk toetje met vers fruit en ijs om het af te ronden.

Na afloop kregen we van al deze heerlijkheden een fantastische maaltijd op het kleine terras van onze kooklerares. Dat was smullen omdat ze wist dat wij van spicy houden was er kwistig met de chilipepers en poeders gestrooid. Fantastisch.

Na afloop al vast onze bagage weer wat geordend voor de komende reis en nog even afscheid nemen van onze obers in Ella.

Vandaag 16/2 gaan we naar Ambalanthota dit ligt aan de Zuidkust. We worden uitgezwaaid door de familie van de eigenaar van het Guesthouse. Ze wonen daar op dat mooie idyllische plekje met de ouders, broers en zussen allemaal hun eigen huis(je) bij elkaar. Hebben gezamenlijk een prachtige groente, kruiden en bloementuin waar ieder z’n aandeel

aanlevert.

De gastheer is bereid om ons tegen betaling naar onze nieuwe stek te brengen.

Na een prettige reis van ongeveer 2 uur komen we bij ons hotel aan.

Bij het inchecken blijkt dat we niet vandaag maar morgen verwacht worden. Oh help zijn we zo in de war geweest!!! Ja tenslotte gaan bij ons de jaren ook tellen.

Maar niet getreurd de charmante hotel manager geeft aan geen probleem we hebben wel een kamer vrij. Gelukkig.

Deels de koffer uitgepakt en kijken of er een lunch verkrijgbaar is reizen maakt tenslotte hongerig. We settelen ons aan tafel en raken in gesprek met de manager. Hij verteld ons dat dit hotel van z’n tante is en dat zij ook nog een hotel bezit zo’n dertig km verder aan het strand.

Aan het strand??? wij zijn gelijk wakker want dat is graag wat we even voor een paar dagen zouden willen. We waren nl. in de veronderstelling dat het hotel wat wij nu geboekt hadden ook bij het strand ligt. Dat klopt wel geeft ie aan maar is geen mooi strand dan moeten we toch met de tuktuk zo’n kwartiertje verder.

Wij vragen wat het andere hotel zoal inhoud etc. en natuurlijk niet onbelangrijk wat de kosten zijn.

Daarna wagen we de gok en vragen of er een mogelijkheid is om naar dit hotel te gaan en het huidige te cancelen. Geen probleem hij is zelfs bereid om ons er naar toe te rijden (uiteraard tegen betaling). Hup koffer weer gepakt en op naar Tangalle.

Magnifiek het hotel ligt aan het strand en onze kamer heeft zeezicht. Hier blijven we voorlopig 4 dagen dus jullie zullen ws. de komende tijd niet veel van ons horen.

Wij gaan in de relax stand.

Zonnige groet en oant sjen

Cor & Diety

Van Kandy naar Nuwara Eliya.

In Kandy hebben we nog een bezoek gebracht aan de prachtige botanische tuin. Werkelijk een schitterende tuin. 60 ha groot en een oase van rust in zo’n hectische stad.

Hier kun je werkelijk uren rond lopen en genieten van de prachtige bomen, bloemen, vijvers en niet te vergeten de manaken die er vrij rond lopen.

Het zag er allemaal prachtig en goed onderhouden uit.

Tijdens ons bezoek waren er ook veel schoolkinderen (schoolreisje?) aanwezig die allen met hun uitgereikt lunch pakket in de grote midden tuin gezellig zaten te eten en te spelen.

De Tempel met de Tand. Ja daar kwamen we dus niet binnen onze kledij was niet passend genoeg voor een bezoek. Cor nog speciaal een witte rok aangeschaft wat volgens de mensen van buiten de tempel voldoende moest zijn. Helaas bij de ingang werden wij streng gekeurd door de bewakers en dus afgekeurd.

We hadden 2 keuzes of nog een sarong, t shirt etc. ter plekke aanschaffen of op naar iets anders. Voor ons was deze laatste optie de beste.

Na een heftige tuktuk race door de stad konden we daarna de koffers inpakken om op 10/2 de reis naar Nuwara Eliya te gaan ondernemen.

10/2 Vandaag vertrekken wij van Kandy naar Nuwara Eliya.

Wat weer een fantastische reis door een prachtig landschap. Het is vrij rustig op de weg het is nl. een feestdag de dag van de Boeddha.

Veel Sri Lankanen brengen een bezoek aan de tempels daar is het een drukte van belang.

Onderweg weer veel kleurrijke marktkraampjes met groenten en fruit en vlak voor of in de bocht inhalen is hier de normaalste zaak van de wereld. Je toetert even en de eventuele tegenligger weet dat je er aan komt. Ja zo kan het ook.

Het landschap is werkelijk schitterend. Overal zie je bergen die begroeit zijn met theeplantages tot in de verre omtrek. Ook komen er vanuit de bergen watervallen naar beneden die voor de plaatselijke bevolking veel vertier brengt en de theeplantages voorzien van water.

Wij gaan zo’n 1400 meter hoog dus een fantastisch uitzicht.

Langs de weg ziet het er erg goed onderhouden uit je komt weinig tot geen afval tegen langs de weg. Dit hebben we wel anders mee gemaakt.

We maken een stop bij een theefabriek en krijgen hier een rondleiding en uitleg hoe de theebladen geplukt worden en daarna verwerkt tot heerlijke thee.

De theeplukkers kunnen per dag 20 kilo thee plukken en dat zijn heel veel blaadjes. Ze verdienen hier doorsnee zo’n € 5,— per dag mee.

Wederom denk ik hoe bestaat het dat de thee die wij drinken zo goedkoop kan zijn als je ziet wat er allemaal komt kijken voor het bij ons de theepot in kan.

Bij aankomst in Nuwara Eliya blijkt dat het hotel dat wij hebben geboekt in revisie is en dus geen plek heeft voor ons. Dat is even slikken. Maar er is een alternatief bij een particulier ergens in de middle of know where

kunnen we voor dezelfde prijs terecht.

We hebben de kamer etc bekeken maar gezien het feit dat we aan een pik donker weggetje verblijven en een eind van de bewoonde wereld leek ons dit geen goede optie.

Dus opzoek naar iets anders. Dankzij het netwerk van onze behulpzame chauffeur hebben we iets gevonden dicht bij het mooie meer en de paarden drafbaan.

Op en langs het meer heerst een gezellig drukte veel wandelaars en jet skiërs en volle terrasjes. Op het grote veld wordt enthousiast cricket gespeeld.

Geweldig wat een mooie omgeving.

11/2 Met de tuktuk zijn we naar het centrum gegaan om de stad te verkennen. Hier is de invloed van de Engelsen zeer merkbaar. Prachtige huizen en cottages. Jammer dat de binnenstad verpaupert maar verder een mooi klein stadje.

De markt is kleurrijk door de prachtige frisse groenten en fruit die er verkocht worden en je neemt dan de geur van de vis en de slager op de koop toe.

Bij het Windsor Hotel hebben we op het mooie terras met uitzicht op het centrum heerlijke koffie & thee met cake gedronken. We bestelden 2 plakjes cake maar kregen er 4 voor de prijs van 2 ja prima dus. De cake was lekker ondanks dat we een vleugje knoflook bespeurden.

’s Avonds hebben we in dat zelfde hotel heerlijk curry maaltijd met garnalen gegeten.

De temperatuur is hier zeer aangenaam in dit heuvelland overdag lekker warm en tegen de avond koelt het af dat wordt dus lange broek met trui.

12/2 Vandaag met de tuktuk en de fotocamera’s het heuvelland in om van het prachtige uitzicht te genieten en uiteraard mooie beelden vast te leggen.

Geweldig wat een mooie rit. Tevens een bezoek gebracht aan het Grand hotel is gebouwd in het Elizabethaanse tijdperk en was een voormalig herenhuis van Sir Edward Barnes die gouverneur van Sri Lanka was tijdens 1830-1850. Het is een prachtig hotel met oude sferen maar gaat ons budget te boven.

Lekkere lunch gebruikt wederom bij het Windsor hotel en op naar ons guesthouse waar we nu achter de laptop zitten om onze weblog bij te werken en foto’s uit te zoeken.

Daarna de spullen weer in de koffer en morgen op naar Ella waar we drie dagen gaan verblijven.

Zonnige groet en oant sjen.

Cor & Diety

Van Negombo naar Kandy

Van Negombo naar Kandy

Fris en fruitig staan wij om 6.15 uur naast ons bed om met de taxi te vertrekken naar Kandy. Na een lekker ontbijtje met ondertussen op de 4 de dag voor de 4de maal toost met een omelet. Dit mag de pret niet drukken hij smaakt weer prima.

Zodra we de stad hebben verlaten rijden we door een prachtig landschap. Heel veel groen het ziet er fantastisch uit. Jammer is echter dat de mensen hun afval dumpen langs de weg je ziet er heel veel plastic en andere zooi liggen.

De zon doet alweer prima z’n werk dus geen vuiltje aan de lucht.

We rijden door kleine dorpjes die er gemoedelijk uit zien. Veel keuvelende mensen op straat en natuurlijk ook hier de marktkraampjes aan de kant van de weg met groente, fruit enz. Ziet er kleurrijk uit.

Hier en daar een grazende koe aan de ketting langs de weg al met al een vredige indruk.

Onze chauffeur Pretantha is trots op zijn land en terecht. Hij vind het dan ook heel leuk (en wij ook) om ons van alles te laten zien.

Zo brengen we een bezoek aan een ananasplantage waar we ons te goed doen aan zo’n lekkere sappige ananas. Volgens Pretantha smaakt hij nog lekkerder met een beetje zout & chilipeper. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd want we zijn allebei dol op chili en inderdaad de ananas krijgt hierdoor nog meer smaak. Tip voor degene die dit ook eens willen testen.

Cor kon hier nog een prachtige foto maken van een eekhoorn die hier als een razende door de bomen en over de daken hipte. Met een beetje geluk en vakmanschap is het hem gelukt om dit vast te leggen.

We hebben nog een bezoek gebracht aan een rubberplantage en een kruidentuin. In Sri Lanka groeien ontzettend veel kruiden en je komt dus ook een heel aantal kruiden en specerijen tuinen tegen op deze reis. Wel heel leuk om dit te bezoeken en indien van toepassing kun je het nodige inslaan voor mee naar huis.

De tuin die wij bezochten werd betaald door de regering en diverse studenten liepen hier stage. Zo konden we ook een heerlijke massage ondergaan. Aan te bevelen!!!!

Onderweg kwamen we bomen tegen waarin de vleermuizen hingen. Prachtig gezicht en ook hier weer door Cor mooie foto’s van gemaakt.

Onder de boom in de rivier waren de mensen hun was aan het wassen. Niet iedereen beschikt hier over een wasmachine.

Na een lange maar prachtige rit zijn we aangekomen in Kandy.

Kandy

Wat een chaos en hectiek. Ook hier zijn bijna geen stoplichten en verkeersborden maar op de èèn of andere manier komt het allemaal goed. Bussen, auto’s, tuktuks en brommers alles vliegt je links en rechts om de oren.

Het is nog een heel gezoek om ons hotel te vinden maar diverse telefoontjes gepleegd door Pretantha is het uiteindelijk toch gelukt.

We worden ontvangen door aan aller aardigste oude baas die ons de kamer laat zien die we geboekt hebben. Het is even slikken……..het hotel heeft z’n beste tijd gehad maar de kamer ziet er netjes uit dus alla geen gezeik. Het zwembad is helemaal vergane glorie en is buitenwerking.

De trap naar boven is een verschrikking (liften hebben ze hier vlgs mij nog nooit van gehoord) de trap is smal heeft ongelijke treden dus bij elke stap goed uitkijken.

8/2 Help…..alweer vroeg op. Om 07.00 uur rijden we met Foumi onze chauffeur van vandaag naar Sigiriya.

Oh,oh wat een hectiek op de vroege ochtend. Het is razend druk met verkeer en het kost dan ook de nodige tijd om de stad te verlaten.

Wat ik razend knap vind je ziet hier bijna geen ANWB borden langs de kant van de weg en geen navigatie in de auto toch weten de chauffeurs feilloos de weg te vinden. Ik denk dat ze over een aangeboren tomtom beschikken.

Ook vandaag weer een route door het prachtige landschap. We passeren veel kleine dorpjes en komen veel los lopende honden en marktkraampjes tegen.

Sigriya

De eerste ontmoeting is met Taligoya die gelijk de benen neemt als ie mij ziet.

We kopen een entreekaartje om de rots en het museum te bekijken kassa € 27,50 pp. een hele prijs voor het gebodene. Het museum stelde niet zoveel voor en de rots ja dat is een klim partij van 1200 treden.

Deze reusachtige rots de Leeuwenrots genoemd is een spectaculaire bezienswaardigheid. Dit was goed merkbaar er waren heel veel bezoekers.

Wij hebben een poging gewaagt maar moesten helaas afhaken 1200 treden is echt een beetje teveel voor deze oudjes.

Wel hebben we heerlijk kunnen rondlopen in de prachtige watertuin en rotstuin.

We doen een poging om de Hindoe tempel te bezichtigen helaas bleek die gesloten te zijn. Voor 100 roepia’s (€0,70) mochten we aan de buitenkant foto’s maken. Ja daar kun je geen buil aanvallen.

Via een zeer enge weg met veel verkeer etc.(maar goed dat sommige huisgenoten hier niet bij waren) op naar de grootste Boeddha. Indrukwekkend het lijkt of deze boeddha de wacht houdt over de stad Kandy.

Op de terugweg kwamen we langs een oorlogskerkhof waar slachtoffers uit de 2de wereldoorlog liggen begraven. Indrukwekkend. Totaal liggen hier 306 slachtoffers begraven waaronder 1 Nederlander.

De tuin is keurig onderhouden en ligt in een prachtige tuin.

Na al deze indrukken en bezoeken van diverse tempels vinden het voor vandaag welletjes en sluiten de dag af met een heerlijke Ayurveda stoom massage.

Als herboren hervatten we de terugreis naar het hotel.

9/2 Vandaag hebben we ons zelf een rustdag toe bedeelt. Betekend verslag voor de website maken en de foto’s erbij zoeken. Straks even de stad in lunchen en daarna met de tuktuk naar de Tempel van de Tand en de botanische tuin. Meer hierover de volgende keer.

Zonnige groet Cor & Diety

De eerste belevenissen

De eerste belevenissen

Na een korte maar rustige nacht in hotel Ibis vertrekken we al vroeg met de shuttlebus naar Schiphol. Na het inchecken, genieten van een lekker ontbijt en de nodige taxfree inkopen stappen we aan boord van de Dreamliner van de KLM.

We hebben een ticket gekocht waarvan de stoelen beschikken over extra beenruimte. Wat een heerlijkheid. We zitten achter de toiletten en er is geen stoel voor ons. De benen kunnen languit en we genieten van het nodige vertier wat voor ons plaatsvind.

Diverse mensen komen hier om hun rek en strek oefeningen te doen of even een praatje te maken met deze en gene. Dit zorgt voor een leuke afwisseling tijdens deze reis.

Na ca. 10 uur vliegen landen we op Sri Lanka. In Sri Lanka is het 4.5 uur later dan in Nederland. Ook al is het middernacht de temperatuur is heerlijk en valt als een warme deken over ons heen.

Na de paspoort en visum controle wat zoals in de meeste Aziatische landen op z’n elf en dertigste gaat op naar de koffers en daarna op zoek naar een ATM zodat we geld kunnen pinnen.

Gelukkig staan er zo’n 5 geld automaten in de vertrekhal. Helaas voor ons en vele met ons kunnen we er 4 niet van gebruiken omdat ze of niet werken of alleen de Sri Lankaanse taal machtig zijn en ja helaas wij zijn nog niet zover dat we dat kunnen volgen.

De laatste automaat doet het……….tot hij bij de meneer voor ons aangeeft dat het geld op is.

Pech dus en wat nu…… Gelukkig bied Cor uitkomst die heeft nog wat euro’s in de pocket zodat we bij een wisselkantoor de nodige Sri Lankaanse Rupia (LKR) in ontvangst kunnen nemen.

Op zoek naar een taxi …….die zijn er voldoende dus snel boeken en naar het hotel. Daar worden we hartelijk ontvangen maar de meneer die ons binnen laat kan niet vinden welke kamer wij midden in de nacht kunnen betrekken. Oei,oei wat nu. Na wat stress van zijn kant komt ie er toch achter waar wij kunnen slapen. Gelukkig snel naar de eerste etage en plat.

Na alweer een kort nachtje gaan we de omgeving verkennen. Ons hotel ligt nog geen 500 meter verwijdert van het strand. De weg oversteken en we zijn er.

Hier heerst al een aardige bedrijvigheid. Talloze vissers zijn bezig om hun netten uit te vouwen voor de volgende visvangst. Prachtig wat een mooi spektakel. Als echte teamwerkers halen ze met elkaar een boot uit het water die het strand wordt opgetrokken.

Terwijl wij hiervan staan te genieten komt de eerste strandverkoopster al voorbij en voor ik het weet heb ik een strandjurkje gekocht. Zij blij & ik blij.

Na wat rondgelopen te hebben strijken we neer op een terras en bestellen een echte Sri Lankaanse koffie. Smaakt heerlijk maar voorzichtig met de laatste 3 slokken voor de rest prima.

Weer aangekomen bij het hotel wil ik even een handwasje doen. Tenslotte ben ik al een paar dagen onderweg vanuit Spanje dus zit het nodige al in de „waszak”.

Hup was in de wastafel zakje shampoo van het hotel erbij en wassen maar.

Maar ooooohhhhhhh wat een schrik de shampoo is zwart en wel pikzwart dus je begrijpt dat de was ook zwart kleurt. Nu begrijp ik waarom iedereen tot op late leeftijd nog zulk prachtig zwart haar heeft.

Alla niet getreurd het is niet dieper. Goeie les om voortaan eerst te kijken wat er op het zakje staat.

’s Middags hebben we ons allebei op een heerlijke voetmassage getrakteerd en daarna op naar een terras voor een lekker koud biertje. Tsja dat dachten we het is nl. bevrijdingsdag (bevrijd van de Engelsen na bijna 70 jaar onderdrukking) en dan mag er geen alcohol geschonken worden. Omgekeerde wereld bij ons regent het bijna alcohol met dat soort feestdagen.

Niet getreurd een fles water doet het hier ook uitstekend. Als we afrekenen geeft de ober aan dat we wel een paar flessen ( klein hebben ze nl. niet) bier mee mogen naar onze hotelkamer tenzij we een grote tas bij ons hebben. Nou die hebben we toevallig. De flessen worden in kranten gepakt en we moeten ze de volgende dag terugbrengen en natuurlijk mondje dicht. Helemaal goed.

Paniek in de tent op zondag. We willen even koffie drinken op een terrasje en voor we de kamer verlaten schiet Cor in de stress. Hij is z’n creditcard en zakelijke bankpas kwijt. Oh help waar zijn die nu gebleven. Ik opper misschien heb je ze uit je portemonnee gedaan en ergens anders ingestopt? Helemaal mis geschoten. Nee hoor dat doe ik nooit heb ze altijd en overal bij me. Nou ja dan maar op zoek waar we het laatst geweest zijn en vragen of ze daar misschien zijn gevonden.

Zo gezegd zo gedaan. Nee niemand had iets gezien of gevonden. Dan toch eerst maar een bakje koffie en dan de boel maar laten blokkeren. Tijdens de koffie krijgt Cor een brainwave en herinnert zich plotseling dat de pasjes waarschijnlijk toch in een zijn cameratas gestopt zijn. Wat een opluchting. Daar nemen we nog een bakje op.

Bij thuiskomst blijkt inderdaad dat de pasjes er nog zijn. Gelukkig nu kan de adrenaline weer zakken.

Gisteravond genoten van een prachtige zonsondergang. Het was smoordruk op het strand. Hele families waren aanwezig. Lekker eten, drinken en vliegeren en natuurlijk ook genieten van die prachtige gouden bal die in zee verdwijnt.

Vandaag hebben we in de tuktuk een rondrit gedaan door Negombo. We hebben o.a. de St. Mary’s Church bezocht. Deze wordt in alle info aangegeven als roze geverfd maar ik denk dat wij de verkeerde bril op hadden want zowel Cor als ik konden geen roze ontdekken.

De Hollandse Kerk die nog steeds elke zondag in gebruik is hebben we ook met een bezoek vereerd.

Daarnaast hebben we een kijkje genomen op de markt en vismarkt dit was zeker de moeite waard en een kruidentuin waar voor bijna alle kwaaltjes wel een middel voor handen was.

Ook een bezoek gebracht aan de tempel van de grote Boeddha en een Chinese tempel.

Natuurlijk moet je als Hollander ook een bezoek brengen aan het Fort wat in de Nederlandse tijd gebouwd is met het Hollandse kanaal.

Het fort is door de Engelsen omgebouwd tot gevangenis en wordt nog steeds als zodanig gebruikt. We mochten even een blik werpen achter de ingangspoort waar de bezoekers door de tassen controle gingen.

Boven op het fort had je een prachtig uitzicht. Was een beetje klimmen en ja hoor wie ging er weer languit…..ik dus.

Ik viel boven op een stenen trede resultaat een bezorgde tuktuk chauffeur en mijn knie en pink beschadigd. Al met al een hele leuke trip.

De rest van de dag doen we rustig aan. Hier in Negombo hebben we weer ontzettend aardige mensen ontmoet en het klimaat is fantastisch net als het lekkere eten hier.

Straks de koffer pakken, lekker eten en morgenochtend vroeg op om onze reis naar Kandy voor te zetten.

Benieuwd wat dat ons weer gaat brengen.

Zonnige groet en tot de volgende keer

Cor & Diety