Zoals ook met onze vorige reizen samen maken we geen vaste plannen vooraf.

We boeken een ticket naar een bepaald land en vandaar gaan we ter plekke invullen wat we gaan doen. Dit hebben we ook voor Sri Lanka gedaan. Een ticket naar Colombo en de eerste 3 overnachtingen in Negombo. Het leuke hiervan is dat er niks vast staat en je per keer bekijkt waar gaan we naar toe, hoe lang en altijd zijn de plannen en routes bij te stellen.

In Sri Lanka hebben we in deze 4 weken een stukje Noordwestkust gedaan, het prachtige Heuvelland bezocht met een uitschieter naar Sigiriya en een deel van de Zuidwestkust.

De reizen hebben we steeds per taxi gedaan. Een aantal afstanden hadden we ook met de trein of bus kunnen doen maar dit zagen wij niet zo zitten. Meer dan 7 uur in bus of trein en daar geradbraakt aankomen is voor ons passé.

Ook met een taxi ben je zo 3-5 uur onderweg voordeel is echter dat je regelmatig kunt stoppen om bezienswaardigheden die je tegenkomt te bezichtigen.

Wat hebben wij een fantastische tijd gehad in dit schitterende land. We hebben al diverse Aziatische landen bezocht maar qua natuur wint Sri Lanka. Het is werkelijk heel erg mooi, prachtig groen natuur gebied, schitterende theeplantages in het heuvelland en mooie watervallen onderweg.

Heel erg jammer is echter dat de mensen er hier en daar zo’n troep van maken. Langs de straat, snelwegen, dorpen en steden overal wordt de afval gedumpt. De vele plastic zakjes die je overal bij krijgt doen hier nog eens een schepje bovenop.In dorpen en steden wordt de afval soms verbrand op straat.

Doodzonde hier ligt een schone taak voor de regering om dit op te pakken maar voorlopig heeft dit niet hun prioriteit. Je komt ook nergens afvalbakken of iets wat er op lijkt tegen. Heel erg jammer.!!!

De bevolking is ontzettend aardig en vriendelijk. In de grotere steden is het verkeer een chaos in onze ogen en ook op de provinciale wegen zitten wij regelmatig met kromme tenen.

Alles rijd door elkaar en je moet echt niet vreemd opkijken als je met z’n drieën of vieren naast elkaar op de weg rijd. Bussen, auto’s, tuktuk’s enz krioelen om elkaar heen en inhalen vlak voor of in de bocht is hier heel normaal. De meeste chauffeurs zijn bumperklevers 1ste klas hier en handsfree bellen is not don.

Er zijn weinig tot geen verkeersborden en verkeerslichten. Althans wij hebben ze niet gezien. Wel heel veel schreeuwerige reclame borden langs de weg. Zonde van de mooie natuur.

Wij zijn door heel veel dorpjes en steden gereden. Met name in de steden zien de huizen er niet altijd even fraai uit veel zwarte roet aanslag etc. en veel armoedige stulpjes aan de rand van de steden.

In de dorpen ziet het er heel gemoedelijk uit. Een heel gevarieerd aanbod van huizen van golfplaten daken tot hele mooie huizen en tuinen en mensen die gezellig keuvelend bij elkaar zitten en hun was in de rivier doen.

Langs de weg staan vaak marktkraampjes of kleine toko’s waar je van alles kunt kopen dit varieert van fruit, groente, opblaasbare zwembadjes, souvenirs, potten en pannen enz. Opvallend ook hier weer zie je 1 kraampje met opblaasbare zwembadjes dan kun je er donder opzeggen dat er zo nog wel 10-15 kraampjes volgen met dezelfde koopwaar. Moordende concurrentie dus.

Mensen zijn hier niet opdringerig en dat is een verademing. Straat verkopers of tuktuk chauffeurs vragen je 1 keer en bij nee dank je wel dringen ze niet aan. Afdingen is ook hier weer een sport en blijft leuk.

In Sri Lanka zijn ontzettend veel Tempels en Boeddha’s en Moskeen. Je moet ook niet vreemd opkijken als de bus stopt bij een boeddha langs de kant van de weg er een passagier de bus uitspringt, wat geld in een bakje doet even bid en weer de bus in sprint. Het kan hier allemaal.

Sri Lanka is ook het land van de trap. We hebben wat trappen op en af gelopen. Wauw en soms met gevaar voor eigen leven. Heel veel trappen hebben geen leuning en dan ook nog ongelijke afstand tussen de treden. Ik vond het af en toe een crime. Liften schijnen hier bijna niet voor te komen. Ook trottoirs ed. is niet egaal dus altijd uitkijken waar je loopt met de neus naar beneden.

Maar goed ook dat hebben we overleefd.

Sri Lanka is een prachtig land en wij hebben genoten hier en weer heel veel geleerd o.a. dat wij toch maar weer heel blij mogen zijn dat onze wieg in Holland stond. Want wat hebben wij een luxe en weelde vergeleken bij Sri Lanka.

Mensen werken hier 6-7 dagen per week 10-12 uur per dag het tempo en de arbeidsvoorwaarden is niet wat wij gewend zijn evenals het salaris. Het gemiddelde inkomen is hier circa € 270,— per maand. Dit bedrag hebben wij ondertussen hier al tig keer gepind.

Ben je ziek of gehandicapt dan heb je een dubbel probleem want je hebt dan geen inkomen en bent afhankelijk van familie en evt. bedelen. Regelmatig kwamen wij bedelaars tegen dit vonden we wel geheel erg schrijnend.

De theepluksters die per dag zo’n 18-20 kilo theeblaadjes plukken verdienen € 5,— per dag.

Vakantie en vrije dagen zit er niet in want dit krijg je niet door betaald.

Degene die in het onderwijs werken hebben 3 keer per jaar vakantie aangezien de scholen dan gesloten zijn. Mensen die voor de regering werken zoals politie etc. kunnen stoppen met 55 jaar en krijgen dan een bedrag per maand van de regering. Alle overige werkers mogen blijven werken tot ze er bij neervallen. Wat is het toch ongelijk verdeeld in de wereld.

De bevolking is ontzettend aardig en vriendelijk. De mensen zijn trots op hun land en dat stralen ze uit.

Wij hebben mensen ontmoet die weinig tot geen bezittingen hebben en dan toch nog met ons iets willen delen. Ontroerend vind ik dit elke keer weer. De meneer bij de spoorweg overgang in Induruwa was apetrots op zijn fiets hij straalde helemaal toen hij ons de fiets showde en vertelde dat het zijn fiets was een echte Japanse fiets. Dan springen mij de tranen in de ogen. Waarschijnlijk zijn enigste bezit. De fiets zou in Nederland allang bij het schroot hebben gelegen.

Elke keer ben ik me dan weer bewust hoe meer bezittingen wij hebben hoe krampachtiger we worden want alles kunnen we kwijt raken en oh wat erg. Misschien is de kunst wel hoe minder bezittingen hoe rijker je bent.

De kunst is om zodra je binnenkomt in een Aziatisch land je Hollandse bril in de koffer te stoppen en kijken met de ogen van dat land. Ik weet het dit valt niet altijd mee maar levert je zoveel meer op.

Wederom met een lege knip en met een hoofd vol onuitwisbare herinneringen nemen wij over een paar uurtjes afscheid van dit prachtige land en zijn bijzonder aardige bevolking. Om 02.00 uur locale tijd vliegen wij terug naar Nederland.

Wij verheugen ons op het feit dat we daar onze geliefden, familie en vrienden weer zullen ontmoeten. Tevens verheugen we ons alvast op de droge worsten van slager Spijkerman (hint Ger) en de heerlijke snert van Jannie.

Rest ons nog ons zelf een goede reis toe te wensen en hopen jullie weer te ontmoeten waar dan ook op deze wereld.

Daarnaast willen we onze trouwe fans en volgers van deze site bedanken voor de reacties die we hebben ontvangen. Dit wordt door ons bijzonder op prijs gesteld.

Afscheid nemen blijft een lastig punt met name van mensen die ons dierbaar zijn geworden in deze korte tijd.

Every time we say goodbye I die a little

Every time we say goodbye I cry a little

Zonnige groet en oany sjen

Cor & Diety