Verblijf op Perhentian island

Wat een rust hier en wat heerlijk relaxen. Wij hebben een fantastische tijd op Perhentian island. Het eiland bestaat uit een aantal resorts,wit zandstrand en een kristal heldere zee. Hier zijn geen wegen en dus ook geen verkeer. Wat een zaligheid.

Je loopt vanuit je eigen huisje over het strand naar het restaurant. Schoenen en slippers hebben we niet nodig deze week.

De enige manier om hier te komen is via de speedbootjes die je voor je resort afzetten of je een paar meter voor de kust laten overstappen in een kleiner bootje die je dan op het strand voor je resort droppen.

Daarnaast heb je hier geen mensen die met allerlei koopwaar zoals horloges ( echte rolexen ha,ha)zonnebrillen, T shirts, sarongs, fruit en magnums ( dat vinden we wel jammer) over het strand lopen je kunt dus ongestoord je gang gaan. Heerlijk. Ook barst het hier niet van de souvenirshops die zijn er gewoon niet. Wel missen we de massages maar ja je kunt niet alles hebben.

Belangrijk is dat je een creditcard bij je hebt of genoeg cash geld want pinnen kun je hier niet.

Dat genoeg cash geld hebben wij niet. In eerste instantie zouden we hier 3 dagen verblijven maar ondertussen is dat een week geworden. Aangezien we onze biertjes inslaan bij de Chinees en cash moeten betalen is het de vraag of we de laatste dagen van ons verblijf rond komen met de poen. Geld opnemen via de creditcard lukt niet maar als we euro's hebben dan kunnen we die omwisselen.

Gelukkig hadden we nog euro's op zak dus zijn we gered uit de nood.

.

De medewerkers van ons resort zijn allemaal heel erg vriendelijk en hartelijk en we maken dan ook vaak even een praatje met hen.

Een aantal van hen komt uit Maleisië, Nepal en Myanmar en ze werken hier keihard.

Ik krijg steeds meer respect voor deze mensen. Ze werken 12 uur per dag en dat 6 dagen per week. Hun familie woont elders in Maleisië of hun land van herkomst dit betekent dat ze die weinig zien want vakantie's zoals wij die kennen is hier niet van toepassing.

Elke keer beseffen wij weer wat een bofkonten wij zijn en wat een geluk en rijkdom wij hebben. Het is goed om daar weer eens bij stil te staan.

9 en 10 februari was het Chinees nieuwjaar en waren de Maleisiërs allemaal 4 dagen vrij het was hier een drukte van belang. Grote Moslim en Chinese families strijken hier neer. Zondagavond mogen wij voor ons resort meegenieten van een BBQ die een Moslim familie had georganiseerd. Het gezelschap bestond uit zo'n 40 personen maar ging er zeer rustig aan toe. Er werd weinig gelachen en men sprak op zachte toon. Kortom van afstand hadden wij nu niet het idee dat ze zo'n leuk feestje hadden maar ja smaken verschillen.

Door alle drukte en gebruik van airco's ventilatoren etc zitten we regelmatig zonder stroom en internet. Maar och dat went snel.

Woensdagavond was er door een groepje ( allemaal in oranje T shirts wij dachten eerst dat het Nederlands team aanwezig was) een Karaoka avond in ons resort georganiseerd. Nou daar wordt je ook niet vrolijk van. Wij gingen net eten en een herrie dat die lui maakten en vals zingen wauw vreselijk. Zelf vonden ze het geweldig want na afloop van ieder lied applaudisseren ze hun handen blauw en gillen zich de longen uit het lijf.

We komen hier heel veel verschillende mensen tegen van allerlei nationaliteiten en dat is altijd leuk. Je kunt op deze manier ook allerlei reistips en ideeën uitwisselen waar wij ook weer ons voordeel mee kunnen doen.

Het digitale tijdperk heeft ook hier zijn intrede gedaan. De meeste gezinnen geloof en land van herkomst maakt niet uit communiceren nauwelijks tot niet meer met elkaar tijdens ontbijt,lunch en diner.

Ze zijn allemaal ouders, kinderen jong of oud maakt niet uit druk in de weer met hun I Pad, I Phone, laptop of iets wat daar op lijkt. Wat een armoe vind ik. Het maakt misschien uit dat alleen in het restaurant wifi is maar dan nog ook voor en na het eten is er wifi en heb je nog kans zat om te internetten als de stroom er niet af is. Maar dit is misschien wat te simpel gedacht.

Het eten is hier verrukkelijk wij genieten daar dan ook volop van. Gister waaide het echter heel erg hard en hadden we het idee opgevat om buiten op het terras een heerlijke spicy soep te eten. Nou dat was niet erg handig de soep waaide van de lepel mijn witte hemd onder de soep. Toen maar snel naar binnen om te eten.

Wij kijken regelmatig met jaloerse blikken naar de Chinezen en Maleisiërs die hier vrachten eten opscheppen en opeten en toch super slank blijven en geen gram vet te veel hebben. Wat doen wij verkeerd????

Echter van de bediening horen wij dat zij heel graag groot en sterk willen zijn zoals wij Hollanders zo zie je maar weer het gras is bij de buren …………..

Wat het weer betreft dit is erg wisselend. De temperatuur is heerlijk af en toe wat "brotsig" en klam en regelmatig valt er een behoorlijke bak regen. We zitten nl nog in de moesson. Dit duurt tot eind deze maand. Tot 's avonds laat kunnen we buiten zitten. Heerlijk dus.

De harde wind zorgt er echter voor dat we niet kunnen snorkelen want de zee is erg ruw en het zeewater wordt door de wind en het zand troebel waardoor je weinig tot geen zicht hebt. Dat is erg jammer want het schijnt hier een prachtig snorkel en duikoord te zijn.

Vanochtend tijdens het ontbijt kwam er spontaan een hele familie apen vanuit de bomen ons terras bij het restaurant bezoeken. Prachtig gezicht maar ja helaas geen camera bij ons. Gelukkig kon Cor nog een filmpje maken via de telefoon. Eigenlijk kun je hier de hele dag je camera wel in de aanslag hebben zoveel gebeurt er steeds. Gister waren er eekhoorntjes die bij het restaurant komen "bedelen" om voedsel. Zelf krijgen we elke dag bezoek van een eekhoorntje alleen die is zo snel dat de camera daar niet tegenop kan.

's Avonds hebben we altijd bezoek van kleine vleermuisjes maar die zijn zo rap dat valt helmaal niet te fotograferen.

Zaterdag 16 februari om 8.00 uur vertrekken wij weer met de speedboot naar de vaste wal dat is 20 km en een ritje van een half uur. Ik hoop maar dat het dan niet hard waait want dan sta ik niet in voor mijn volume.

Het is de bedoeling dat we dan verder reizen naar Kuala Tenrengganu. Dit ligt ook aan de Oostkust vandaar zien we weer verder.

Oant sjen Cor & Diety