Van Cambodja naar Thailand

Vrijdag 18 februari verlaten wij 's ochtends Siem Reap en vertrekken met de taxi naar Poipet waar we de grens oversteken naar Thailand.

Ook hier is het weer wachten. Eerst uit checken in Cambodja en vervolgens een paar honderd meter verder weer in checken voor Thailand. Hier moeten uiteraard weer de nodige papieren worden ingevuld. Onderhand kunnen we dit haast blindelings doen.

Het is een komen en gaan van mensen en heel veel vracht verkeer wat vanuit Thailand de grens overgaat naar Cambodja.

Overvolle karren voort getrokken door 1 of meerdere personen komen Cambodja binnen. Met verbazing staan wij dit alles gade te slaan. Ongelooflijk dat de karren dit allemaal kunnen houden en dat degene die de karren trekken dit alles kunnen verstouwen. Knap stukje werk.

Wat ons nog nooit eerder is overkomen wij moeten onze tassen afgeven en deze worden 'grondig'gecheckt door de Thaise douane. Na onze eerlijke gezichten nog eens bestudeert te hebben mogen we dan toch Thailand binnen lopen.

Aangekomen in Thailand ploffen we neer op het eerste de beste terras ( blijkt ook maar 1 te zijn) en gaan ons bezinnen hoe nu verder.

Met Engels komen we hier niet zo ver. Niemand kan ons verstaan. Omdat het eten er niet al te fraai uit ziet duiken we de supermarkt in die bij het terras hoort.

Een magnum lijkt ons erg lekker en daarnaast komen we chips, nootjes en koekjes tegen. Dan dat maar mee altijd beter dan niks.

Onderhand zijn we op zoek naar een taxi die ons richting Ubon Ratchatani kan brengen. Cor gaat op onderzoek uit en komt terug met de mededeling dat hij een taxiondernemer heeft gesproken die ons een chauffeur met taxi kan bieden. Het is zo'n 6 - 7 uur rijden van waar wij zitten. Na enige onderhandeling over de prijs vinden we het een goede deal.

Onze chauffeur kan geen woord Engels en in de taxi bellen we Nang met het verzoek aan de chauffeur uit te leggen waar hij ons kan droppen. Na enige regenbuien verloopt de reis voorspoedig en zijn we zo rond 19.00 uur in Ubon.

Hier worden we opgepikt door Nang en de buurman die ons naar Nangs huis brengen. Het is en voelt weer als van ouds. Heel gezellig en lekker bij kletsen en vooral niet te laat naar bed.

Muang Samsip.

Zaterdag staan wij vroeg op ( vinden wij althans) om 6.30 uur zijn we al uit de veren. De dorpsbewoners zelf staan op tussen 4.30 -5.00 uur voor ons iets te vroeg.

Het dorp telt 127 huizen en zo'n 500 bewoners. Een heel aantal komen langs om ons te begroeten en kennen ons nog van 2 jaar geleden. Een heel feest van herkenning.

Om 9.00 uur zien we een optocht van mensen onder begeleiding van muziek het dorp binnenkomen. De 2 mannen die voorop lopen dragen een huisje tussen hen in waarop het dak geld ligt vast geniet. Tevens loopt een man met een bos stokjes waaraan ook geld vast zit. Dit alles is een bijdrage van de dorpsbewoners voor de tempel.

Het blijkt dat het de dag van de tempel is en men gezamenlijk iets doet voor de monniken en gezamenlijk de tempel schoonmaakt.

Voor dat ik er erg in heb wordt ik de stoet binnen geloodst en doen ze voor hoe ik op de muziek samen met de ander Thaise ladies sierlijk kan dansen.

Nou dat laatste is natuurlijk erg aan mij besteed. Wij Fennema's zijn nogal soepel in de heupen en ook met onze handen kunnen wij hele sierlijke bewegingen maken. Lachen dus!!!!!!!!

Nog geen 5 minuten later krijg ik talkpoeder op gezicht, nek en bovenarmen gesmeerd en een glas bier in mijn handen gedrukt en kan het feest beginnen.
Oh help nu al aan de drank hoe kom ik hier onderuit. Niet dus. Moedig neem ik een slok en wil de beker door geven maar dat is niet de bedoeling het is helemaal voor mij.

Cor blijft van dit alles verschoond omdat hij met die grote camera interessant loopt te doen. Dank je broer. Maar gelukkig hebben we de foto's nog.

We gaan al dansend, zingend, gillend en heel veel lachen richting tempel. Na drie rondjes om de tempel is het afgelopen.

Al met al was het grandioos. Het gebeurt je tenslotte niet elke zaterdag.

Zaterdagmiddag waren we uit genodigd door de buren ( neef van Nang) voor een vismeeting.

De hele familie gaat 1 keer per jaar de poel leeg halen en dan gezamenlijk koken en eten. Ook dit was een heel festijn. Toen wij aankwamen waren de mannen al druk bezig om de poel leeg te halen

en de vrouwen met de voorbereidingen voor het eten.

Iedereen had erg veel plezier ondanks dat de vangst tegen viel. Er ging zelfs nog iemand naar de markt een paar dorpen verder om vis te kopen.

Op dit soort party's wordt er ontzettend veel gedronken waarin weinig onderscheid is tussen mannen en vrouwen. Bier, zelf gestookte whiskey etc. alles gaat in grote hoeveelheden naar binnen. Na afloop gaat een ieder weer vrolijk in auto of brommer huiswaarts. Wij waren zo verstandig om lopend naar huis te gaan.

Sawadee en oant sjen Cor en Diety