14 februari Valentijnsdag en vertrek uit Sihanoukville

Vandaag vertrekken wij weer richting Phnom Phen. De taxi is gereserveerd om 16.00 uur zodat we nog een paar uurtjes strand kunnen meepikken.

Onze fruit-massagevriendinnen etc. komen allemaal langs om afscheid van ons te nemen. Hoe bijzonder. Wij hebben een fantastische tijd met hun gehad en heerlijk met hen gelachen en gebabbeld.

Omdat het vandaag Valentijnsdag is worden mijn duimnagels en Cor zijn teennagel extra versierd.

Met name dit laatste vinden de vrouwen geweldig en geeft grote hilariteit.

Ook vandaag komen weer de nodige bedelaars langs. Van 1 vrouwtje ben ik erg onder de indruk. Nadat wij haar wat geld gegeven hadden zwaait ze nog vele malen naar ons en lacht haar gebit stompjes bloot. De tranen springen mij er van in de ogen.
Hoe dankbaar kan een mens zijn met zo weinig. Ongelofelijk.

Dan is toch echt de tijd van vertrek aangebroken. Onderweg hebben we weer een heel afwisselend schouwspel. Deze keer worden we ook geconfronteerd met veel los lopend vee met name koeien.

Diverse malen trapt de chauffeur stevig op de rem. Wij zijn blij dat we geen loszittende gebits prothese hebben anders was die ws door de voorruit naar buiten gevlogen.

Waar ik erg van ben geschrokken is het feit dat tegen zessen er honderden busjes, tuktuks, motorfietsen enz langs de weg stonden.

In onze argeloosheid dachten we nog dat er ergens feest zou zijn. Nou mooi niet. Het bleek dat hier allerlei kledingfabrieken staan waar duizenden vrouwen werken die na voldane arbeid weer huiswaarts keren.

Deze vrouwen werken hier 6 dagen per week 10 - 12 uur per dag voor ca 60-80 dollar per maand.

Nou daar schrik je wel van. Onvoorstelbaar!!! Dat dit kan en mag.

Daarna gaan ze in overvolle busjes, tuktuks etc. huiswaarts. Dat is dus thuiskomen iets eten en slapen want 's ochtends vroeg rammelt weer die wekker.

Naast de volle werkdagen vind ik ook de overvolle busjes mensonterend. Het riep bij mij gelijk zo'n beeld op wat we vroeger op school leerden van de razzia uit de 2de wereld oorlog.

Afschuwelijk dit beeld hakt er behoorlijk in.

In PP eten we nog iets en bereiden we ons voor op de boottocht naar Siem Reap.

Boottocht Siem Reap

's Ochtends om 7.30 uur vertrekt onze speedboot naar Siem Reap. Wij worden keurig door het hotel afgeleverd bij de haven en hebben stoelnummer 25 en 26. Moet altijd goed komen.

Aangekomen bij de boot blijkt dat we niet binnen zitten maar met z'n allen gezellig boven op het dek en de stoelen ja die zijn er niet. Ga lekker op het dek zitten en je merkt dat je na 7 uur varen een houten kont hebt.

De reis op zich is fantastisch. Af en toe schuif je wat van je linker op je rechter bil en hoop je dat die 7 uur toch voorbij zullen vliegen.

Onderweg zie je weer hoeveel armoe er is. Langs de Tonleen op deTonle kom je heel veel dorpjes tegen met golfplaten huisjes of bamboehutjes of drijvende woningen.

Mensen die op het water in hun vissersbootjes of vanaf de wal uitbundig naar je zwaaien doet wel weer het nodige met ons.

7 uur op het water doet uiteraard ook wel wat met de mens. In de veronderstelling dat we binnen zouden zitten zat de zonnebrand in de koffer en Cor zijn overhemd met lange mouwen ook.

Het resultaat mag er zijn.

2 Friezen met verbrande hoofden en voeten. Cor ook nog eens rood verbrande armen dit geeft heel veel nablus effect. Potten aftersun vliegen er door, 's avonds vroeg naar bed en natuurlijk het liefst alles bedekt houden de eerst komenden dagen.

Sawadee Cor & Diety