Sawadee uit Sihanoukville 13 februari

Op 10 februari zijn we vertrokken met de taxi naar Sihanoukville. Dit is een vissersdorp(je) aan de zuidkust. Toerisme is in opkomst maar houdt nog niet over. Leuk voor ons jammer voor de plaatselijke bevolking.

Je treft hier wel veel backpackers aan. Jonge mensen die een paar maand soms een jaar uittrekken om wat van de wereld te zien. Mooi hoor als je die gelegenheid hebt en ook gebruikt. Wij doen er iets korter over.

Onderweg hier naar toe weer het nodige gezien. Cor viel zo wat uit de auto toen bij een tankstation naast ons een personenauto stopte waar totaal 10 personen uit stapten. Ja klein en fijn heeft ook zo z'n voordelen dan kun je nog eens een lifter meenemen.

De rit duurde totaal bijna 4 uur. Het landschap is net als de rest in Cambodja afwisselend hoe zuidelijker hoe groener.

Sihanoukville is op zich best nog een hele oppervlakte het heeft 5 stranden variërend van bruin tot wit zand. Overal zie je ligbanken met parasols en zo rond 16.00 uur worden de parasols omgeruild voor rotan stoelen aan de kustlijn en kan de romantiek beginnen.

Jullie zullen je misschien afvragen wat doe je nu de hele dag in zo'n plaats. Nou dat is simpel niet veel.

Lekker luieren, je laten verwennen voor een pedicure, manicure of massagebehandeling en gewoon heerlijk omhangen.

Dit hebben wij dus ook gedaan. Even blik op oneindig en verstand op nul. Muziekje op je hoofd en wegzakken met je gedachten etc.

Cor viel gelijk in de prijzen de eerste dag. Lisa kwam langs en hij viel als een blok voor haar. Pedicure, manicure en een voetmassage. Als herboren was hij daarna. Ik heb de hele avond moeten aanhoren hoe goed zij wel niet was met de voetmassage en dat dit zeker voor herhaling vatbaar was ( is onder tussen ook gebeurd)

Daarnaast hebben we samen met de voeten in een bakwater met visjes gezeten. Die visjes knabbelen aan je voeten en halen de oude cellen ( vuiligheid tussen de tenen) etc eraf. Het is even wennen maar wel een heel lekker relaxed gevoel. Het zijn net kleine stroomstootjes.

Tevens vielen we beide voor een meneer die langs kwam om ons een very nice boattrip te verkopen voor de volgende dag.

Dit was echt de moeite waard. We gingen met een soort 'driedeks boot' ( zie foto) naar het eiland Koh Rong SamLem. Onderweg af en toe hoge golven ( terugweg windkracht 5 a 6) dus nog meer hoge golven.

In een heel klein keukentje werd 's ochtends al de voorbereidingen getroffen voor een uitstekende lunch. Wij zaten dichtbij de keuken en mochten zo mee genieten van de heerlijke knoflook geuren. Wauw!!!!!!!

Halverwege werd er gelegenheid geboden om te snorkelen hier heeft Cor dankbaar gebruik van gemaakt. De foto's zijn het bewijs.

Tegen de middag kwamen we aan bij het prachtige bounty eiland. Heerlijk warm water, schitterend wit zand en met je ogen dicht had je het gevoel of was je alleen op de wereld. Wat een genot.

Tegen zessen werden we weer afgeleverd bij ons hotel. Een heerlijke dag.

Vandaag was echt een zondag lekker rustig wel druk aan het strand. Hier hebben we ondertussen de nodige fans voor wat betreft fruitmeisjes, lobster verkoopsters, enz. Nee Debbie geen springrolls. Vandaag waren er echt heel veel. En helaas ook al zijn wij groot we kunnen echt niet van iedereen iets afnemen. Betekent dat we vandaag velen moesten teleurstellen. Dit gold ook voor de mensen die om een aalmoes vragen dit waren er ook veel meer dan andere dagen. Ik voel me hier nog steeds niet happy bij. Dit zal wel nooit wennen.

De prachtige schoolmeisjes spreken heel goed Engels. Zij gaan allen naar school en daarnaast verkopen ze fruit, armbandjes etc. om hun Engelse lessen op school te betalen. Dit is nl. niet gratis. De scholen starten vroeg in de ochtend om 5.00 uur de meeste kinderen gaan lopend naar school en moeten hiervoor soms 1 uur lopen ( zo wel heen als terug ) Waar hebben wij het over in Nederland!

Morgen vertrekken we weer naar PP waar we 1 nacht blijven om daarna verder te trekken naar Siem Reap.

Op dit moment is de planning dat wij 18 of 19 februari vertrekken naar Nang naar het Noord Oosten

in Thailand het dorpje Muang Sam Sip waar we dan ook hopen te aanschouwen hoe het schoolproject er voor staat..

We moeten nog even uit puzzelen hoe we daar het best naar toe kunnen reizen. Wij verwachten niet dat daar internet aansluiting is ( 2 jaar geleden nog niet althans) Jullie zullen dan ws even niks van ons horen.

Wel hoop ik dat we dan per telefoon weer bereikbaar zijn ( Ger en Jannie hebben ons nummer mocht er iets zijn dan kan dit via hen) want dat lukt hier weer niet.

Het is nu 21.30 uur wij gaan een hapje eten nog even een kouwe klets en dan maar weer het nest zodat we een beetje fit zijn voor de volgende reisdag.

Sawadee Cor & Diety