Sawadee dinsdag 8 februari

Op dit moment zijn we in Phnom Phen de hoofdstad van Cambodja. Na het drukke en chaotische Bangkok is dit een verademing.

In China Town was het enorm druk. Het blijkt dat door het Chinees nieuwjaar de chinezen 4 dagen vrij waren. Dit was te merken.

Zondag was het een mensen massa van je welste. In rijen stonden ze op de bus te wachten en ook de markten en winkels waren overvol.

Wat met name opvalt in Thailand is dat iedereen met een mobiel in de weer is, ze bellen met iemand, doen spelletjes of zetten zich zelf op de foto. Kortom ze hebben het er razend druk mee.

In Bangkok zelf zijn we in tegenstelling tot voorgaande jaren weinig bedelaars tegen gekomen.

In China Town was dit wel heel schrijnend. Een aantal malen zagen we mannen met een been amputatie die zich op de buik slepend voort bewogen over straat met een slapend klein kind op hun rug. Of vrouwen met een klein kind aan de borst 's avonds laat aan de kant van de straat.

Dit heeft elke keer weer heel in veel impact.

Wat ook nooit went ( peanuts natuurlijk) is dat je het gebruikte wc papier niet in het toilet doet maar in de afval emmer. Nou geheid dat je dit 8 van de10 keer vergeet gevolg voor je het weet is de wc verstopt.

Phnom Phen is in zoverre een verademing dat er een soort gestructureerde chaos is. Dit begon al bij de paspoort controle. Omdat je een visum nodig hebt lever je je paspoort, pasfoto en de benodigde papieren in. Je loopt 1 loket verder en daar staan dan alle passagiers te wachten tot je naam wordt opgeroepen je betaald 20 dollar en krijgt je paspoort incl. visum terug.

Phnom Phen heeft 1 miljoen inwoners en volgens ons wel 5 miljoen brommers cq scooters. Alles rijdt hier op zo'n ding. Met gevaar voor eigen leven steek je hier de straat over. Ondertussen hebben we wel al geleerd dat als we de hand opsteken de brommers om ons heen rijden en niet recht op ons af.

Vandaag hebben we met een privé taxi ( incl. chauffeur) de omgeving verkent. De wegen zijn buiten de stad vreselijk slecht allemaal gaten en kuilen. Met name op het platteland kun je zien dat je voor onze begrippen wel 50 - 60 jaar terug gaat in de tijd. Heeft ook zijn charme maar ik ben toch altijd weer blij dat ik in Nederland leef. Op dit soort momenten besef je weer hoe goed wij het hebben.

We hebben vandaag o.a het Nationaal Museum en de Killing Fields bezocht. Daar wordt je ook stil van. Afschuwelijk wat zich daar heeft afgespeeld. Je kunt je in vredes tijd niet voorstellen dat mensen elkaar zo af kunnen slachten.

Er is een monument opgericht waarin duizenden schedels tentoongesteld worden. Tevens kun je bekijken hoe de massagraven er uitzagen.

Onderweg hebben we nog een Pagode (een soort van tempel) bezocht. Hier werden monniken opgeleid. In dit geval betrof het jonge jongens van arme ouders die geen geld hebben om hun kind een opleiding te geven.

Het is een spartaans bestaan de jonge monniken slapen op houten bedden ( niks geen boxspring of auping matras) Ze krijgen 2 keer per dag een maaltijd ( ontbijt en lunch) die ze zelf bij elkaar moeten scharrelen. Voor de rest heel veel leren.

Het blijkt omdat wij Thailand hebben verlaten we bij terugkeer nog 2 weken mogen blijven. Dat betekend in ons geval dat we ons reisplan moeten bij stellen.

Zoals het nu lijkt zakken we donderdag af naar het zuiden naar het vissersdorp Sihanoukville om vandaar zondag of maandag te vertrekken naar Siem Reap.

Wordt vervolgd.

Cor & Diety